Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Η επιστροφή των Πέντε στην Πατρίδα: Ο Ραούλ υποδέχεται τον Χεράρδο, τον Αντόνιο και τον Ραμόν

Ο πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, υποδέχθηκε χθες στην Αβάνα τους τρεις κουβανούς που παρέμεναν φυλακισμένοι στις ΗΠΑ από το 1998 σε μια συνάντηση στην οποία αντάλλαξαν αγκαλιές και ευχαριστίες.

"Περήφανος για σας για την αντίσταση που δείξατε, για τη γενναιότητα και το παράδειγμα που αντιπροσωπεύει αυτό για όλο το λαό μας", είπε ο Ραούλ στον Χεράρδο Ερνάντες, τον Αντόνιο Γκερέρο και τον Ραμόν Λαμπανίνο, σε απόσπασμα που μεταδόθηκε στο νυχτερινό δελτίο ειδήσεων της κουβανικής τηλεόρασης.

Οι εικόνες δείχνουν την επανασύνδεση του Χεράρδο, του Ραμόν και του Αντόνιο με τους συγγενείς τους, μια συγκινητική στιγμή, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Ερνάντες με τη σύζυγό του, Αδριάνα Πέρες.

Μετά την άφιξή τους στην Αβάνα, έγινε υποδοχή στους Ερνάντες, Λαμπανίνο και Γκερέρο από τους συμπολίτες τους και επιπλέον επισκέφτηκαν το νεκροταφείο για να αποτίσουν φόρο τιμής στους εκλιπόντες συγγενείς κατά τα χρόνια που έμειναν στη φυλακή.

Οι Ερνάντες, Λαμπανίνο και Γκερέρο είναι μέλη της ομάδας που είναι γνωστή ως "Οι Πέντε", συλληφθέντες το 1998 στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν το FBI εξάρθρωσε το δίκτυο που δρούσε στο νότο της Φλόριδας ενώ αυτοί παρακολουθούσαν τρομοκρατικές ομάδες.

Θεωρούμενοι "ήρωες" και "αντιτρομοκράτες αγωνιστές" στην Κούβα, η ομάδα περιλαμβάνει ακόμα τον Ρενέ Γκονσάλες και τον Φερνάντο Γκονσάλες, οι οποίοι επέστρεψαν στην Αβάνα το 2013 και τον προηγούμενο Φεβρουάριο αντίστοιχα, αφού εξέτισαν τις ποινές τους.



Πηγή: Cubadebate
Περισσότερες φωτογραφίες της συνάντησης στο Flickr

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Συνάντηση Μαδούρο και Μαραντόνα με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας "De Zurda"

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, και ο διάσημος πρώην ποσοσφαιριστής Ντιέγκο Μαραντόνα, συναντήθηκαν την προηγούμενη Τετάρτη στο Καράκας και μίλησαν σχετικά με την παραγωγή της ταινίας "De Zurda" ("απ' τα αριστερά") που θα μεταδόσει το Telesur στα τέλη του μήνα. Η κρατική τηλεόραση της Βενεζουέλας (VTV) δημοσίευσε φωτογραφίες από αυτή τη συνάντηση μέσω του λογαριασμού της στο Twitter.

Η ταινία θα είναι ένα ντοκυμανταίρ μεγάλου μήκους με αποσπάσματα αλλά και αμοντάριστα πλάνα από την ομώνυμη καθημερινή εκπομπή για το μουντιάλ της Βραζιλίας, που μεταδιδόταν από τις 12 Ιουνίου έως τις 13 Ιουλίου 2014, με παρουσιαστές τον παλαίμαχο μάγο της μπάλας και τον ουρουγουανό δημοσιογράφο Βίκτορ Ούγκο Μοράλες.


Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας και ο Μαραντόνα, επωνομαζόμενος μεταξύ άλλων "μαλλιάς" (el Pelusa) και "χρυσό παιδί" (pibe de oro),  συνδέονται με στενή προσωπική φιλία από την εποχή που ο δεύτερος είχε γνωριστεί και γίνει φίλος με τον Ούγκο Τσάβες. Στις 12 Απριλίου μάλιστα, όταν ο Μαραντόνα επισκέφτηκε την τελευταία κατοικία του Τσάβες στο "Στρατώνα του Βουνού", είχε πει χαρακτηριστικά: "Για μένα ήταν ένας μεγάλος φίλος, είχε απίστευτη πολιτική σοφία. Ο Ούγκο Τσάβες έχει αλλάξει τον τρόπο σκέψης του λατινοαμερικάνου, γιατί ουσιαστικά είχαμε παραδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτός μας έβαλε στο κεφάλι ότι μπορούσαμε να πορευτούμε μόνοι".

Πηγή: Telesur

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

εκδήλωση – συζήτηση για το νέο βιβλίο "Τσε Γκεβάρα: Η πολιτική οικονομία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού"

εκδήλωσησυζήτηση για το νέο βιβλίο

Τσε Γκεβάρα:
Η πολιτική οικονομία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού
του Κάρλος Ταμπλάδα
από τις εκδόσεις Διεθνές Βήμα

Αν όχι καπιταλισμός, τότε τι; Είμαστε ικανοί οι σημερινοί άνθρωποι του μόχθου να οικοδομήσουμε μια νέα σοσιαλιστική κοινωνία χωρίς εκμεταλλευτές, αλλά και χωρίς την ιδεολογία τους; Να αλλάξουμε την κοινωνία και τους εαυτούς μας ταυτόχρονα; Ο Τσε καταθέτει την εμπειρία του μέσα από την κουβανική επανάσταση και την παρατήρηση των χωρών του τότε σοσιαλιστικού στρατοπέδου.

Σάββατο, 22 Νοέμβρη, 6.30 μ.μ.
Συνεδριακό Κέντρο Δήμου Νέας Ιωνίας
Πατριάρχου Ιωακείμ 4 (κοντά στον Σταθμό του Ηλεκτρικού)

τη συζήτηση θα ανοίξουν:
Βαγγέλης Γονατάς – Από τους μεταφραστές του βιβλίου, Βlogger (La Red Solid@ria Griega)
Παναγιώτης Κατσαρός – Χαλυβουργός
Θωμάς Νάνος – συνταξιούχος
Συντονίζει η Νατάσα Τερλεξή – εκδόσεις Διεθνές Βήμα, εργαζόμενη στις αερομεταφορές

Την εκδήλωση θα τιμήσει με την παρουσία του ο Πρέσβης της Κούβας Οσβάλντο Κομπάτσο Μαρτίνες
Στο χώρο θα φιλοξενηθεί η έκθεση των έργων του Αντόνιο Γκερέρο, ενός από τους Πέντε Κουβανούς αγωνιστές που βρίσκονται στις φυλακές των ΗΠΑ

  
για περισσότερες πληροφορίες: τηλ. 210 88 33 002, email: info@diethnesvima.com



Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Μια θάλασσα από λουλούδια για τον Καμίλο

Στις 28 Οκτώβρη, χιλιάδες παιδιά στην Κούβα έριξαν λουλούδια στα ποτάμια και στη θάλασσα για να την τιμήσουν τον Καμίλο Σιενφουέγος. Η τελετή είναι ίδια από το1959, όταν ο επαναστάτης εξαφανίστηκε με ένα δικινητήριο Cessna 310 που ταξίδευε από την επαρχία Καμαγκουέι στην Αβάνα. Ποτέ δε βρέθηκε – ούτε το αεροσκάφος, ούτε οι άλλοι δύο επιβαίνοντες, ο πιλότος Λουσιάνο Φαρίνας και ο στρατιώτης Φέλιξ Ροντρίγκες.


Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.

Foto: Ladyrene Pérez/ Cubadebate.


Πηγή: Cubadebate
Οι φωτογραφίες είναι της Ladyrene Pérez

Κυριακή 26 Οκτωβρίου 2014

Μήνυμα κουβανού γιατρού από τη Λιβερία: "Θα νικήσουμε και θα επιστρέψουμε"



Καλησπέρα στις φίλες και φίλους του Facebook, ξέρω ότι έχω απομακρυνθεί πολύ καιρό από σας, αλλά για μένα είναι μια ευχαρίστηση ότι με θυμάστε ακόμα, βρίσκομαι να εκπληρώνω το καθήκον μου ως επαναστάτης γιατρός υποστηρίζοντας τον αφρικανικό λαό στη μάχη κατά της επιδημίας του έμπολα, φτάσαμε χθες και πολύ σύντομα θα είμαστε στην πρώτη γραμμή, ξεπληρώνοντας το χρέος της ευγνωμοσύνης που έχει όλη η ανθρωπότητα για την Αφρική, ο μοναδικός τρόπος να εμποδίσουμε να φτάσει αυτή η επιδημία σ' ολόκληρο τον κόσμο, είναι να τη σταματήσουμε εδώ. Βοηθάμε έτσι ώστε να μην συμβεί ένας ακόμα θάνατος σ' αυτή τη μεγάλη ήπειρο, τους χαιρετισμούς μου σε όλους. Ρόναλντ.

Αυτό το μήνυμα άφησε στο προφίλ του στο Facebook o κουβανός γιατρός Ρόναλντ Ερνάντες Τόρρες, από την επαρχία Λας Τούνας, αφού έφτασε με τη δεύτερη μπριγάδα κουβανών γιατρών και νοσηλευτών στη Λιβερία, μαζί με φωτογραφίες από την άφιξη.


 


 

Λίγες μέρες αργότερα, ο Ρόναλντ άφησε ένα ακόμα μήνυμα, μαζί με φωτογραφίες από την εντατική προετοιμασία του κουβανικού κλιμακίου πριν αναχωρήσει για την Αφρική:

Για καθησυχασμό της οικογένειας μας, φίλων, γειτόνων, και για όλους όσοι ανησυχούν για μας, αυτές οι φωτογραφίες είναι ένα μικρό δείγμα της εντατικής προετοιμασίας που έχουμε λάβει από τους καθηγητές μας (OMS, OPS και IPK) και των αγαπημένων δασκάλων μας της Κεντρικής Ενότητας Συνεργασίας. Ικανότητα που διατηρούμε στη Λιβερία και θα μας δώσει τη δυνατότητα να εργαστούμε στις καλύτερες συνθήκες. Θα νικήσουμε και θα επιστρέψουμε.





Πηγή: Cubadebate

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Πέθανε ο φωτογράφος του Τσε και του Πικάσο, Ρενέ Μπουρί


Πέθανε τη Δευτέρα σε ηλικία 81 ετών ο ελβετός φωτογράφος Ρενέ Μπουρί, χάνοντας τη μάχη από χρόνια ασθένεια, όπως ανακοίνωσε το πρακτορείο Magnum. Ο Μπουρί απαθανάτισε προσωπικότητες όπως ο ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, ο ελβετός αρχιτέκτονας Λε Κορμπιζιέ, ο Τσε Γκεβάρα και ο Φιντέλ Κάστρο. Πιο διάσημο ίσως πορτρέτο του αυτό του Τσε που καπνίζει πούρο.

"Αφήνει πίσω μια σημαντική κληρονομία δουλειάς πάνω στη σύγχρονη ιστορία, που δημοσιεύτηκε σε αμέτρητες εφημερίδες, περιοδικά, εκθέσεις και βιβλία σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσα στις πιο διάσημες φωτογραφίες του φιγουράρουν τα πορτρέτα του Τσε Γκεβάρα, του Πάμπλο Πικάσο και του Λε Κορμπιζιέ, μια εντυπωσιακή απεικόνιση των δρόμων του Σάο Πάουλο και οι ιστορίες του για την Κούβα και το Βιετνάμ", αναφέρει μεταξύ άλλων μήνυμα της οικογένειας του θανόντος.

Ο Μπουρί γεννήθηκε στη Ζυρίχη το 1933 και σπούδασε στη Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων της Ζυρίχης. Μεταξύ 1953 και 1955 εργάστηκε ως ντοκυμανταιρίστας και ξεκίνησε να φωτογραφίζει με μια μηχανή Leica κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Το 1955 έγινε συνεργάτης του ευυπόληπτου φωτογραφικού πρακτορείου Magnum. Το 1956 ξεκίνησε περιοδείες ως συνεργάτης του ελβετικού περιοδικού Du στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική. Το 1959 έγινε πλήρες μέλος του Magnum. 

Το 1962 εκδόθηκε το βιβλίο του Die Deutschen (Οι Γερμανοί), με εικόνες της μεταπολεμικής Γερμανίας. Το 1963, ενώ εργαζόταν στην Κούβα, φωτογράφισε τον Τσε Γκεβάρα κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε αμερικανό δημοσιογράφο στο Υπουργείο Βιομηχανίας. Το πορτρέτο του Τσε με το πούρο στο στόμα έκανε το γύρο του κόσμου. Ο Μπουρί συμμετείχε στην ίδρυση της Magnum Films το 1965 και γύρισε το ντοκυμανταίρ "Τα δύο πρόσωπα της Κίνας".

Ο Μπουρί κέρδισε το 1998 το βραβείο Dr Erich Salomon από το Γερμανικό Σύνδεσμο Φωτογραφίας. Το 2004 και 2005 έγινε μεγάλη αναδρομική έκθεση του έργου του στο Παρίσι, που περιόδευσε σε πολλά μουσεία της Ευρώπης. Το 2011 παρέλαβε το βραβείο Reinhardt von Graffenried για το σύνολο του έργου του. Το 2013 όλα τα αρχεία του (περίπου 30.000 φωτογραφίες) μεταφέρθηκαν σε μουσείο της Λωζάνης.

Ο Μπουρί έζησε και εργάστηκε κυρίως στη Ζυρίχη και το Παρίσι. Εκτός από τη φωτογραφία και το ντοκυμανταίρ ασχολήθηκε ακόμα με κολάζ και σκίτσα.

Αν και κάλυψε πολεμικές συρράξεις, δεν υπάρχουν πτώματα στις φωτογραφίες του. Τόσο ως φωτογράφος όσο και ως σκηνοθέτης κινηματογράφου, ο Μπουρί πάντα δούλευε έχοντας κατά νου το σλόγκαν "όλοι οι άνθρωποι ζουν σε ένα μοναδικό κόσμο".

Ακολουθούν μερικές από τις πιο διάσημες φωτογραφίες του Ρενέ Μπουρί.

Ουίνστον Τσόρτσιλ, Ζυρίχη 1946
(πρώτη φωτογραφία του Μπουρί σε ηλικία 13 ετών)
Πάμπλο Πικάσο (1957)
Le Corbusier (Παρίσι 1959)
Oscar Niemeyer (Μπραζίλια 1960)


Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, Κύπρος
(Εικόνα κατά τη θριαμβευτική επιστροφή του από την εξορία)
Στε Γκεβάρα, Υπουργείο Βιομηχανίας (1963)
Δυτικό Βερολίνο (1959)
Σάο Πάουλο (1960)
Βιετνάμ (1973)

Αμαζονία, Βραζιλία (1977)
Βυρητός (1991)
Θεραπευτήριο Ταραρά, Κούβα (1993)
Η Κούβα υποδέχτηκε και περιέθαλψε 11.000 παιδιά
από τη Σ. Ένωση μετά το πυρηνικό δυστύχημα του Τσέρνομπιλ

Πηγές: Cubadebate, La Nacion (Argentina), Magnumphotos.com

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

Άρθρο του Φιντέλ: "Η ώρα του καθήκοντος"

Δεν καθυστέρησε η χώρα μας ούτε λεπτό για να ανταποκριθεί στην έκκληση των διεθνών οργανισμών για βοήθεια στη μάχη κατά της τρομερής επιδημίας που ξέσπασε στη Δυτική Αφρική.

Αυτό ήταν που πάντα έκανε η χώρα μας χωρίς να αποκλείσει κανέναν. Ήδη η κυβέρνηση είχε δώσει τις σχετικές οδηγίες για να κινητοποιήσει επειγόντως και να ενισχύσει το ιατρικό προσωπικό που πρόσφερε τις υπηρεσίες του σ' αυτή την περιοχή της αφρικανικής ηπείρου. Στο αίτημα των Ηνωμένων Εθνών δόθηκε ομοίως ταχύτατη απάντηση, όπως γίνεται πάντα όταν γίνεται έκκληση συνεργασίας.

Κάθε συνειδητοποιημένος άνθρωπος γνωρίζει ότι οι πολιτικές αποφάσεις που ενέχουν κινδύνους για το, με υψηλή εξειδίκευση, προσωπικό, συνεπάγονται ένα υψηλό επίπεδο ευθύνης εκ μέρους όσων τους καλούν να εκπληρώσουν ένα επικίνδυνο έργο. Είναι μεταξύ άλλων, ακόμα πιο δύσκολο από το να σταλούν στρατιώτες να πολεμήσουν, ακόμα και να πεθάνουν για ένα δίκαιο πολιτικό σκοπό, οι οποίοι το έκαναν επίσης πάντα ως καθήκον.

Το ιατρικό προσωπικό που αναχωρεί προς κάθε τόπο για να σώσει ζωές, ακόμα και με κίνδυνο να χάσει τη δική του, είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα αλληλεγγύης που μπορεί να δώσει το ανθρώπινο είδος, πάνω απ' όλα όταν δεν έχει κανένα υλικό κίνητρο. Οι στενότεροι συγγενείς τους συνεισφέρουν επίσης σε μια τέτοια αποστολή ένα μέρος από το καλύτερο και πιο θαυμαστό που διαθέτουν. Μια χώρα δοκιμασμένη από πολλά χρόνια ηρωικού αγώνα μπορεί να καταλάβει καλά αυτό που εδώ εκφράζεται.

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι αν εκπληρώσουμε αυτό το έργο με τη μέγιστη προετοιμασία και αποτελεσματικότητα, θα προστατεύσουμε το λαό μας και τους αδελφούς λαούς της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής, και θα αποτρέψουμε να επεκταθεί, καθώς έχει δυστυχώς εμφανιστεί και θα μπορούσε να επεκταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, που έχουν τόσους προσωπικούς δεσμούς και διατηρούν συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο. Ευχαρίστως θα συνεργαστούμε με το προσωπικό από τις ΗΠΑ σ' αυτό το έργο, όχι αναζητώντας την ειρήνη ανάμεσα στα δύο κράτη που υπήρξαν αντίπαλοι εδώ και τόσα χρόνια, αλλά σε κάθε περίπτωση, για την Παγκόσμια Ειρήνη, έναν σκοπό που μπορεί και πρέπει να επιδιώξουμε.

Τη Δευτέρα 20 Οκτώβρη, με πρωτοβουλία διαφόρων χωρών της περιοχής, θα λάβει χώρα μια συνάντηση στην Αβάνα με τη συμμετοχή σημαντικών φορέων των ίδιων [χωρών] που έχουν εκφράσει την ανάγκη να γίνουν τα απαραίτητα βήματα για να εμποδιστεί η επέκταση της επιδημίας και να καταπολεμηθεί με τρόπο γρήγορο και αποτελεσματικό.

Οι λαοί της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής θα δώσουμε επίσης ένα μήνυμα ενθάρρυνσης και αγωνιστικότητας στους υπόλοιπους λαούς του κόσμου.

Έχει φτάσει η ώρα του καθήκοντος.

Firma-Fidel
Φιντέλ Κάστρο Ρους
17 Οκτώβρη 2014

Πηγή: Cubadebate

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Ημέρα της Αντίστασης των Ιθαγενών της Βενεζουέλας και της Abya Yala (Αμερική)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
“Ημέρα της Αντίστασης των Ιθαγενών της Βενεζουέλας
και της Abya Yala (Αμερική)”
Βενεζουελάνος Ανθρωπολόγος επισκέπτεται την Ελληνική Δημοκρατία
στις 13, 14 και 16 Οκτωβρίου 2014


Αθήνα, 10 Οκτωβρίου 2014. Η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία οργανώνει μαζί με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Πάντειο Πανεπιστήμιο έναν κύκλο Διαλέξεων με αφορμή τη 12η Οκτωβρίου, με θέμα την “Ημέρα της Αντίστασης των Ιθαγενών της Βενεζουέλας και της Abya Yala (Αμερική)”.
Αξίζει να σημειωθεί η 12η Οκτωβρίου 1492 είναι καταγεγραμμένη στην αμερικανική ήπειρο και στον ισπανόφωνο κόσμο ως η ημέρα της Ανακάλυψης της Αμερικής από τον Χριστόφορο Κολόμβο, φέροντας την ονομασία “Ημέρα του Ισπανισμού”, “Ημέρα της Αμερικής”, “Ημέρα του Χριστόφορου Κολόμβου”, ή, στην περίπτωση της Βενεζουέλας, “Ημέρα των Φυλών”. Ωστόσο, από το 2002, η Βενεζουέλα αποφάσισε να τιμήσει τους ιθαγενείς πληθυσμούς της χώρας και μετονόμασε την επέτειο αυτή σε “Ημέρα της Αντίστασης των Ιθαγενών”, κίνηση την οποία υιοθέτησε και η Νικαράγουα. Σε μια απόπειρα προώθησης της πρωτοβουλίας αυτής, στην Ελλάδα θα βρίσκεται ο Καθηγητής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, Ronny Velásquez,.
Σημειώνεται ότι αυτός ο κύκλος διαλέξεων περιλαμβάνει τον αναγνωρισμένο ανθρωπολόγο, ιστορικό και καθηγητή του Κεντρικού Πανεπιστημίου της Βενεζουέλας, Ronny Velásquez, ο οποίος θα παρουσιάσει τις ομιλίες του από τις 13 ως τις 16 Οκτωβρίου στην πόλη των Αθηνών.
Ο Καθηγητής Velásquez, είναι Διδάκτορας Κοινωνικών Επιστημών, συγγραφέας και τακτικός καθηγητής του Κεντρικού Πανεπιστημίου της Βενεζουέλας (UCV), ενώ μετρά αρκετές συνεργασίες με Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της περιφέρειας. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει εκτενή βιβλιογραφία με θεματολογία τους Προ-αποικιακούς Πολιτισμούς της Αμερικής, την κουλτούρα τους και τις διακρίσεις που έχουν υποστεί τους τελευταίους αιώνες. Σήμερα, τα βιβλία του κυκλοφορούν στη Βενεζουέλα, την Ονδούρα, τον Παναμά, τη Χιλή, το Εκουαδόρ, την Αργεντινή και την Κόστα Ρίκα.
Ο κύκλος διαλέξεων ανοίγει τη Δευτέρα 13 Οκτωβρίου και ώρα 18:00, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου Πειραιώς, σε συνεργασία με τη Μονάδα Έρευνας Κρατών BRICS του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών της Σχολής Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών του Ακαδημαϊκού Ιδρύματος.
Η δεύτερη μέρα διαλέξεων θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 14 Οκτωβρίου και ώρα 17:00, στο Αμφιθέατρο “Σάκη Καράγιωργα ΙΙ” του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού της Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού.
Ο κύκλος διαλέξεων θα ολοκληρωθεί την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου, στις 15:00, στο Αμφιθέατρο 316 της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στα πλαίσια των ακαδημαϊκών δραστηριοτήτων του Τομέα Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής.
Μετά το πέρας των ομιλιών, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει σε ανοιχτή συζήτηση με τον ομιλητή.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Πρεσβεία της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας στην Ελληνική Δημοκρατία, η Μονάδα Έρευνας Κρατών BRICS του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών της Σχολής Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, το Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού της Σχολής Διεθνών Σπουδών, Επικοινωνίας και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και ο Τομέας Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, προσκαλούν με χαρά την ελληνική, λατινοαμερικάνικη, φοιτητική και ακαδημαϊκή κοινότητα να συμμετάσχουν σε αυτόν το σημαντικό κύκλο διαλέξεων.

Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2014

Κορτάσαρ για το θάνατο του Τσε: "Δεν ξέρω να γράψω όταν κάτι τόσο με πονά"

Ο αργεντινός συγγραφέας Χούλιο Κορτάσαρ, εξέφρασε σ' αυτή την επιστολή, στον κουβανό ποιητή Ρομπέρτο Φερνάντες Ρεταμάρ και τη σύζυγό του Αδελάιδα ντε Χουάν, την αναστάτωση που του προκάλεσε η είδηση του θανάτου του Τσε Γκεβάρα.


Στην Αδελάιδα και τον Ρομπέρτο Φερνάντες Ρεταμάρ
Παρίσι, 29 Οκτώβρη 1967

Ρομπέρτο, Αδελάιδα, πολυαγαπημένοι μου,

Χθες επέστρεψα στο Παρίσι από το Αλγέρι. Τώρα μόνο, στο σπίτι μου, είμαι σε θέση να σας γράψω συγκροτημένα· εκεί, χωμένος μέσα σε έναν κόσμο όπου μετρούσε μόνο η δουλειά, άφησα να περάσουν οι μέρες όπως σε έναν εφιάλτη, αγοράζοντας τη μια εφημερίδα μετά την άλλη, χωρίς να θέλω να πειστώ, κοιτάζοντας αυτές τις φωτογραφίες που όλοι έχουμε δει, διαβάζοντας τα ίδια τηλεγραφήματα και μπαίνοντας κάθε ώρα στην πιο σκληρή από τις παραδοχές. Τότε έλαβα τηλεφωνικά το μήνυμά σου, Ρομπέρτο, και παρέδωσα αυτό το κείμενο που έπρεπε να λάβεις και το οποίο σου ξαναστέλνω εδώ, σε περίπτωση που περάσει καιρός για να το ξαναδείς αφού τυπωθεί, γιατί ξέρω πως είναι οι μηχανισμοί του τηλέτυπου και τι συμβαίνει με τις λέξεις και τις φράσεις. Θέλω να σου πω αυτό: Δεν ξέρω να γράψω όταν κάτι τόσο με πονά, δεν είμαι, δε θα είμαι ποτέ ο επαγγελματίας συγγραφέας έτοιμος να παράγω αυτό που περιμένουν απ' αυτόν, αυτό που του ζητάνε ή αυτό που αυτός ο ίδιος ζητά από τον εαυτό του απελπισμένα. Η αλήθεια είναι ότι η συγγραφή, σήμερα και απέναντι σ' αυτό, μου φαίνεται η πιο ευτελής από τις τέχνες, ένα είδος καταφυγίου, κρυψίνοιας σχεδόν, η αντικατάσταση του αναντικατάστατου. Ο Τσε έχει πεθάνει και σε μένα δε μένει κάτι περισσότερο από τη σιωπή, μέχρι ποιος ξέρει πότε· αν σου έστειλα αυτό το κείμενο ήταν γιατί ήσουν εσύ αυτός που μου το ζητούσε, και γιατί ξέρω πόσο αγαπούσες τον Τσε και αυτό που αυτός σήμαινε για σένα. Εδώ στο Παρίσι βρήκα ένα τηλεγράφημα του Λισάντρο Οτέρο που μου ζητούσε εκατόν πενήντα λέξεις για την Κούβα. Έτσι, εκατόν πενήντα λέξεις, λες και κάποιος θα μπορούσε να βγάλει τις λέξεις από την τσέπη σαν κέρματα. Δεν πιστεύω να μπορούσα να τις γράψω, είμαι άδειος και στεγνός, και θα έπεφτα στη ρητορική. Και αυτό όχι, πάνω απ' όλα αυτό όχι. Ο Λισάντρο θα μου συγχωρήσει τη σιωπή, ή θα το παρεξηγήσει, δε μ' ενδιαφέρει· σε κάθε περίπτωση εσύ θα ξέρεις αυτό που νιώθω. Κοίτα, εκεί στο Αλγέρι, περιτριγυρισμένος από ανόητους γραφειοκράτες, μέσα σ' ένα γραφείο όπου συνεχιζόταν η καθημερινή ρουτίνα, κλείστηκα κάποια φορά στο μπάνιο για να κλάψω· έπρεπε να είναι στο μπάνιο, καταλαβαίνεις, για να είμαι μόνος, για να μπορέσω να ξαλαφρώσω χωρίς να παραβιάσω τους ιερούς κανόνες του ευπρεπισμού σ' έναν διεθνή οργανισμό. Και όλα αυτά που σου διηγούμαι με ντροπιάζουν επίσης γιατί μιλάω για μένα, το αιώνιο πρώτο πρόσωπο ενικό, και αντίθετα αισθάνομαι ανίκανος να πω τίποτα γι' αυτόν. Το βουλώνω λοιπόν. Έλαβες, ελπίζω, το τηλεγράφημα που σου έστειλα πριν από το μήνυμά σου. Ήταν ο μοναδικός για μένα τρόπος να σε αγκαλιάσω, εσένα και την Αδελάιδα, όλους τους φίλους στην Casa (de las Américas). Και για σένα επίσης είναι αυτό, το μόνο που ήμουν ικανός να κάνω εκείνες τις πρώτες ώρες, αυτό που γεννήθηκε σαν ποίημα και θέλω να το έχεις και να το φυλάς για να είμαστε περισσότερο μαζί.

ΤΣΕ

Είχα έναν αδελφό. Δεν βλεπόμαστε ποτέ
Αλλά δε με πείραζε. Είχα έναν αδελφό
που έπαιρνε τα βουνά
ενώ εγώ κοιμόμουν.
Τον αγαπούσα με τον τρόπο μου
του πήρα τη φωνή
ελεύθερη σαν το νερό,
περπάτησα για λίγο
κοντά στη σκιά του.

Δεν βλεπόμαστε ποτέ
αλλά δε με πείραζε,
ο αδελφός μου ξύπνιος
ενώ εγώ κοιμόμουν,
ο αδελφός μου να μου δείχνει
πίσω από τη νύχτα
το αστέρι που διάλεξε.

Θα ξαναγράψουμε ο ένας στον άλλο. Πολλές αγκαλιές στην Αδελάιδα. Για πάντα,

Χούλιο



Πηγή: Cubadebate 

Πρωτότυπη πηγή (ισπανικά): Julio Cortázar, Cartas 1964-1968, Edición a cargo de Aurora Bernárdez, Tomo 2, Alfaguara / Biblioteca Cortázar, 2000.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

41 χρόνια από το θάνατο του Βίκτορ Χάρα

Στις 16 Σεπτεμβρίου συμπληρώθηκαν 41 χρόνια από τη δολοφονία του πολυτάλαντου χιλιανού καλλιτέχνη Βίκτορ Χάρα. Ο Χάρα δεν είναι μόνο ένας από τους μουσικούς με τη μεγαλύτερη επιρροή στη Χιλή, αλλά επίσης μια από τις ορατές μορφές όλων όσων πέθαναν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοτσέτ. Τραγουδοποιός, συνθέτης, δάσκαλος, λαϊκός καλλιτέχνης, θεατρικός σκηνοθέτης. 

Είμαστε πέντε χιλιάδες
σ' αυτό το μικρό κομμάτι της πόλης.
Είμαστε πέντε χιλιάδες
Πόσοι είμαστε στο σύνολο
στις πόλεις και σ' όλη τη χώρα;
Μόνο εδώ
δέκα χιλιάδες χέρια σπέρνουν
και κάνουν να δουλεύουν τα εργοστάσια.
Πόση ανθρωπότητα
με πείνα, κρύο, πανικό, πόνο,
ηθική καταπίεση, τρόμο και τρέλα!

(ποίημα γραμμένο κατά τη διάρκεια της κράτησής του)

“Somos cinco mil
en esta pequeña parte de la ciudad.
Somos cinco mil
¿Cuántos seremos en total
en las ciudades y en todo el país?
Solo aquí
diez mil manos siembran
y hacen andar las fábricas.
¡Cuánta humanidad
con hambre, frío, pánico, dolor,
presión moral, terror y locura!”

(poema escrito durante su detención)

Πηγή: elciudadano.cl
(Μπορείτε να βρείτε εκεί περισσότερες από 100 φωτογραφίες του Βίκτορ Χάρα, πολλές από αυτές σχετικά άγνωστες)

Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Η Γιορτή των Κόκκινων Γαρύφαλλων, του Χάιμε Σβαρτ

Το παρακάτω ποίημα αφιερώνει ο Χάιμε Σβαρτ, χιλιανός ποιητής μόνιμος κάτοικος Ελλάδας, στους Πέντε Κουβανούς Ήρωες που κρατούνται άδικα σε φυλακές των ΗΠΑ.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΚΟΚΚΙΝΩΝ ΓΑΡΥΦΑΛΛΩΝ
Στη γιορτή των κόκκινων γαρύφαλλων
Μαζί με τις ταπεινωμένες μάζες
Έρχεται η πρωινή δροσιά…
Έρχεται να χαιρετήσει τα χαράματα… νωρίς…
Έρχεται να χαιρετήσει τους πιο φτωχούς…
Τους ξυπόλυτους…
Τους πεινασμένους…
Σαν άνεμος του Νότου, σα Νοτιάς
Ο Μαΐστρος σπρώχνει τα πανιά μας
Του καραβιού που λέγεται Ανθρωπότητα…
Ο Βοριάς φέρνει
Νέες ειδήσεις ελπιδοφόρες…

Στη γιορτή των κόκκινων γαρύφαλλων
Έρχεται η πρωινή δροσιά…
Έρχεται να μας χαιρετήσει τα χαράματα… νωρίς…
Σαν άνεμος του Νότου, σα Νοτιάς
Ο Μαΐστρος σπρώχνει τα πανιά μας
Ελπιδοφόρα …
Χάιμε Σβαρτ, Αθήνα, 28 Φλεβάρη 2014
Μετάφραση: Άννα Καράπα

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Μπιράν, το μέρος που σημάδεψε την τύχη ενός λαού


Το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Φιντέλ
Το Μπιράν (*) είναι ένα μαγικό μέρος. Λένε οι επισκέπτες του ότι αφού γνωρίσουν τις γωνιές του εξοικειόνονται περισσότερο με την προσωπικότητα του Φιντέλ Κάστρο, που γεννήθηκε εκεί πριν 88 χρόνια (13.8.1926) και άλλαξε την ιστορία της Κούβας για πάντα.

Το αγρόκτημα κέρδισε μια θέση ανάμεσα στα εθνικά μνημεία ως το σπίτι όπου γεννήθηκαν δύο μεγάλοι της κουβανικής ιστορίας: Ο Φιντέλ και ο Ραούλ. Σήμερα, τα ανανεωμένα ξύλα του και η μυρωδιά φρέσκιας μπογιάς μετά από μια ανακαίνιση, υποδέχονται όλους τους κουβανούς και τους ξένους που θέλουν να προσεγγίσουν περισσότερο τους ιστορικούς θησαυρούς και τη μνήμη της χώρας.


 (*) Η γενέτειρα του Φιντέλ (1926) και του Ραούλ Κάστρο (1931) στη ΝΑ Κούβα, στην παλιά επαρχία του Οριέντε. Πλέον ανήκει στην επαρχία Ολγκίν. Εκεί ο πατέρας τους Άνχελ Κάστρο ήταν ιδιοκτήτης αγροκτήματος 93.000 στρεμμάτων.

Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

Μαδούρο για Φιντέλ: "Είναι ένας γίγαντας"


Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, τόνισε τον ηγετικό ρόλο του κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο, με την ευκαιρία των 88ων γενεθλίων του, λέγοντας ότι είναι «η κεντρική μορφή της νέας ανεξαρτησίας της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής».

«Ο Φιντέλ Κάστρο είναι ο επανιδρυτής των ιδεών του Χοσέ Μαρτί και του μπολιβαριανού σχεδίου στον 20ο αιώνα, κάτι το οποίο τον οδήγησε στη νίκη σε ένα νησί που βρισκόταν στα αποικιακά σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών», δήλωσε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας κατά τη διάρκεια του εβδομαδιαίου προγράμματος «Σε επικοινωνία με τον Μαδούρο» (En Contacto con Maduro).

«Ακόμα και οι πιο άσπονδοι πολέμιοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι ο Φιντέλ πέτυχε να κάνει να ξαναλάμψει το κουβανικό αίσθημα, η ανεξαρτησία τους, και έβγαλε το νησί από τα αποικιακά νύχια των Ηνωμένων Πολιτειών για πάντα, ποτέ ξανά στην ιστορία δεν θα ξαναγίνει αποικία», πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Θύμισε ακόμα ότι ο μπολιβαριανός ηγέτης Ούγκο Τσάβες πέτυχε τη φιλία του Φιντέλ και να γίνει συνεχιστής της ιστορίας που αυτός αντιπροσωπεύει. «Από τη σχέση πατέρα και γιού γεννήθηκε αυτή η νέα Αμερική, αυτή της Μπολιβαριανής Συμμαχίας για τους λαούς της Αμερικής Μας (ALBA)».

Ο πρόεδρος Μαδούρο υπογράμμισε ότι η επόμενη σύνοδος του περιφερειακού μπλοκ θα πραγματοποιηθεί στην Αβάνα της Κούβας, όπου θα αποδοθεί φόρος τιμής στη μνήμη του κομαντάντε Τσάβες και της ενωτικής του κληρονομιάς.

«Ο Φιντέλ Κάστρο συνεχίζει να δείχνει ότι με τις αξίες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής θα πετύχουμε περισσότερα από χίλιες συνομωσίες και αυτοκρατορίες που έρχονται. Ο Φιντέλ είναι ένας γίγαντας», κατέληξε ο Μαδούρο.

Πηγή: Telesur

Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Βρέθηκε ο εγγονός της προέδρου των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" στην Αργεντινή μετα από 36 χρόνια

 

Προ ολίγων ημερών, η πρόεδρος των "Γιαγιάδων της πλατείας του Μάη" (Abuelas de la Plaza de Mayo), η 83χρονη Εστέλα ντε Καρλότο, βρήκε τον αγνοούμενο εγγονό της. Η κόρη της είχε δολοφονηθεί λίγο μετά τον τοκετό από τη χούντα του Βιντέλα, όπως και ο πατέρας του παιδιού.

Ο 36χρονος σήμερα μουσικός Ιγνάσιο Ουρμπάν αμφέβαλε για την ταυτότητά του. Πληροφορίες από τον οικογενειακό του κύκλο τον έκαναν να υποπτευθεί ότι ίσως είναι παιδί εξαφανισμένων. Γι' αυτό προσέγγισε εθελοντικά τις "γιαγιάδες", κι εμείνες τον παρέπεμψαν στην Εθνική Επιτροπή για το Δικαίωμα στην Ταυτότητα (Comisión Nacional por el Derecho a la Identidad - CONADI), που σήμερα διευθύνει η Κλαούντια Καρλότο, η θεία του, όπως προέκυψε τελικά. Το τεστ DNA έδειξε ότι  ο Ουρμπάν είναι φυσικός γιός της Λάουρα Καρλότο, η οποία απήχθη το Νοέμβριο του 1977 ενώ ήταν έγγυος, και του αγωνιστή της αριστεράς Όσκαρ Μοντόγια. 

Η Λάουρα γέννησε τον Γκουίντο Καρλότο -η πραγματική ταυτότητα του πατέρα του δεν ήταν τότε γνωστή λόγω των συνθηκών παρανομίας- τον Ιούνιο του 1978, και δολοφονήθηκε λίγες ώρες μετά. Ο πατέρας του συνελήφθη και δολοφονήθηκε επίσης από το στρατιωτικό καθεστώς. Το βρέφος δόθηκε σε αγροτική οικογένεια για να το μεγαλώσει με άλλο όνομα. Παρ' όλα αυτά, η Εστέλα Καρλότο παραδέχτηκε ότι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν τον εγγονό της "το έκαναν καλά".

Η χούντα της Αργεντινής (1976-1983), συνέλαβε, βασάνισε και δολοφόνησε 30.000 πολίτες, κύρια πολιτικούς ακτιβιστές. Μεταξύ άλλων εγκλημάτων, συνήθιζε να απαγάγει τα παιδιά των φυλακισθέντων και δολοφονηθέντων αγωνιστών και να τα δίνει για "υιοθεσία" σε φιλικές προς το καθεστώς οικογένειες, ως "λάφυρο πολέμου". Πάνω από 500 τέτοιες περιπτώσεις έχουν καταγγελθεί.

Το 1977 ιδρύθηκε μια γυναικεία οργάνωση, με επικεφαλής 12 γυναίκες 50-60 ετών, που κάθε Πέμπτη διαδήλωναν ντυμένες στα λευκά στην Πλατεία του Μάη, στο κέντρο του Μπουένος Άιρες. Διαμαρτύρονταν σιωπηλά για τα εξαφανισμένα παιδιά και εγγόνια τους. Αρχικά αποκαλούνταν Μητέρες της πλατείας του Μάη. Αργότερα, προέκυψαν σαν υπο-οργάνωση οι "γιαγιάδες", με στόχο να επικεντρωθούν στις έρευνες για τα εξαφανισμένα βρέφη. 

Το 1997, 20 χρόνια μετά την ίδρυση της οργάνωσης και καθώς τα περισσότερα αγνοούμενα παιδιά είχαν ενηλικιωθεί, άλλαξαν στρατηγική. Με την εκστρατεία ¿Vos sabés quién sos? ("Εσύ ξέρεις ποιος είσαι;"), οι "γιαγιάδες" δεν αναζητούσαν πλέον ανθρωπους  που θα έδιναν πληροφορίες για υποθέσεις απαγωγής παιδιών κατά την περίοδο της δικτατορίας, αλλά νεαρούς που είχαν αμφιβολίες για την πραγματική τους ταυτότητα.

Ο Ιγνάσιο Ουρμπάν ήταν μια τέτοια περίπτωση. Ζούσε στην πόλη Ολαβαρία, στην επαρχία του Μπουένος Άιρες, μαζί με τη σύζυγό του, τη σχεδιάστρια μόδας Σελέστε Μαδουένια. Η τελευταία μάλιστα λέγεται ότι τον προέτρεψε να ερευνήσει την ταυτότητά του λόγω της φυσιογνωμικής ομοιότητας του με την Εστέλα Καρλότο.  Ο Ουρμπάν είναι γνωστός πιανίστας, συνθέτης αλλά και διευθυντής τοπικού ωδείου. Μάλιστα ως μουσικός έχει συνεργαστεί με οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων υπέρ της μνήμης για τα θύματα της δικτατορίας. Είναι το 114ο παιδί θυμάτων της στρατιωτικού καθεστώτος που βρίσκει την πραγματική του ταυτότητα. Εκκρεμούν άλλες 400 περίπου παρόμοιες υποθέσεις.

Την Πέμπτη ο Γκουίντο (πλέον) Μοντόγια Καρλότο ανέβασε στο λογαριασμό του στο Twitter την πρώτη φωτογραφία μαζί με τη γιαγιά του. "Ευχαριστώ, ευχαριστώ πολύ" γράφει ως υπότιτλο.

Πανευτυχής και η Εστέλα Καρλότο που μετά από 36 χρόνια μπόρεσε να βρει και να αγκαλιάσει τον εγγονό της. "Θέλω να μοιραστώ αυτή την τεράστια χαρά που μας προσφέρει σήμερα η ζωή, να βρω αυτό που έψαχνα και ψάχναμε τόσα χρόνια. Η Λάουρα θα χαμογελάει από τον ουρανό".




 

Κυριακή 3 Αυγούστου 2014

Η έκθεση με τις ακουαρέλες του Αντόνιο Γκερέρο στο Μαϊάμι


Δεκαπέντε ακουαρέλες και ποιήματα θα σημαδέψουν στο Μαϊάμι της Φλόριδας τα δεκαπέντε χρόνια εγκλεισμού των Πέντε Κουβανών σε φυλακές των ΗΠΑ. Τα έργα είναι του Αντόνιο Γκερέρο, ενός εκ των "Πέντε", καταδικασμένων για τη διείσδυση και συγκέντρωση πληροφοριών από κουβανικές αντικυβερνητικές τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν από την πολιτεία της Φλόριδας κατά της Κούβας.

Πρόκειται για τη γνωστή έκθεση "Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει" (Yo me muero como viví), η οποία βρίσκεται σε περιοδεία στη χώρα μας από το Μάιο (βλ. και redgriega.blogspot.gr), και έχει ήδη παρουσιαστεί ή προγραμματίζεται να γίνει σε πολλές χώρες. Ο τίτλος προέρχεται από ένα στίχο του τραγουδιού El necio (ο Ηλίθιος) του Σίλβιο Ροντρίγκες και περιλαμβάνει τους 17 μήνες απομόνωσης στην "Τρύπα" του Ομοσπονδιακού Κέντρου Κράτησης της Φλόριδας, που εμπόδισαν τους Πέντε να έχουν πρόσβαση σε μια δίκαιη δίκη.

Η εκδήλωση των εγκαινίων της έκθεσης θα γίνει στην αίθουσα Sweet Records, το Σάββατο 9 Αυγούστου 6:30 - 9:30 μμ. Στην παρουσίαση θα συμμετέχει ο Ρίτσαρντ Κλουγκ, ένας εκ των δικηγόρων των Πέντε.

Ο συμβολισμός αυτής της έκθεσης είναι μεγάλος, καθώς γίνεται στην πόλη όπου έγινε η σύλληψη των Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Αντόνιο Γκερέρο, Φερνάντο Γκονσάλες και Ρενέ Γκονσάλες το Σεπτέμβριο του 1998, και είναι επίσης η βάση των αντικαθεστωτικών κουβανοαμερικανών από την εποχή της φυγής των οπαδών του Μπατίστα.

Πηγή: Cubadebate

Δευτέρα 28 Ιουλίου 2014

Μήνυμα του Αντόνιο Γκερέρο για την 26η Ιούλιου

Εκ μέρους των Πέντε Κουβανών Ηρώων, ο Αντόνιο Γκερέρο έστειλε τον παρακάτω χαιρετισμό στον κουβανικό λαό για την Ημέρα Εθνικής Εξέγερσης της 26ης Ιουλίου, επέτειο που γιορτάστηκε φέτος στην επαρχία Αρτεμίσα (δυτική Κούβα). Η επιστολή δημοσιεύτηκε σε διάφορα έντυπα κουβανικά μέσα.

Στον αγαπημένο λαό μας:

Με πλήρη σιγουρία ότι υπερασπιζόμαστε πάντα τα αξιοπρεπή και πατριωτικά ιδανικά των επαναστατών που επιτέθηκαν ηρωικά στους στρατώνες Μονκάδα και Μπαγιάμο, υπό την ηγεσία του κομαντάντε μας Φιντέλ.
Με πλήρη σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να οικοδομούμε το σοσιαλισμό και θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με τους λαούς του κόσμου.
Με πλήρη σιγουριά ότι η μάχη για την απελευθέρωσή μας δε θα σταματήσει μέχρι να επιστρέψουμε στην αγαπημένη πατρίδα.
Μαζί με όλους εσάς, σε μια φυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών, θα γιορτάσουμε αυτή την 26η Ιουλίου, γεμάτοι χαρά, αγωνιστικό πνεύμα και αισιοδοξία.
Ξέρουμε ότι τα καθήκοντα είναι περίπλοκα και οι στόχοι δύσκολοι, αλλά κάθε κουβανός και κάθε κουβανή που αγαπά την Επανάσταση ξέρει να εκτιμά όλο το αίμα που χύθηκε για την πλήρη ανεξαρτησία μας και ποτέ δε θα επιτρέψει να χαθεί αυτή η μεγαλειώδης κατάκτηση.
Να δουλεύεις σκληρά, να δουλεύεις καλά είναι το σύνθημα και η Αρτεμίσα είναι το παράδειγμα αυτού που μπορεί να γίνει.

Θα νικήσουμε!
Πέντε σφιχτές αγκαλιές
Αντόνιο Γκερέρο Ροντρίγκες
25 Ιουλίου 2014
Ομοσπονδιακή Φυλακή Μαριάνα


Πηγή: Cubadebate


Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

Κέρινο ομοίωμα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες σε μουσείο της Κούβας


Ένα κέρινο ομοίωμα του πρόσφατα εκλιπόντα νομπελίστα συγγραφέα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες θα αποκαλυφθεί στην έκθεση του Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων της Κούβας, που θα κάνει εγκαίνια στις 13 Αυγούστου, ημερομηνία που συμπίπτει με τα 88α γενέθλια του ηγέτη της Επανάστασης Φιντέλ Κάστρο. 

Το έργο θα αποτελέσει μέρος της μόνιμης έκθεσης του Museo de Cera - μοναδικού στο είδος του στην Κούβα - στην ανατολική πόλη του Μπαγιάμο και κατασκευάστηκε από τους αδερφούς Ραφαέλ και Λεάντερ Μπάριος, οι οποίοι έχουν φτιάξει επίσης το κέρινο ομοίωμα του αμερικανού συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϊ (βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1954).

Ο Γκαρσία Μάρκες (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1982) έμεινε στην Κούβα για πολλά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων συνδέθηκε με στενή φιλία με τον Φιντέλ Κάστρο, που αποσύρθηκε από την εξουσία το 2006 για λόγους υγείας. Ο κολομβιανός συγγραφέας, που μεσολάβησε ως μυστικός απεσταλμένος ανάμεσα στον Φιντέλ Κάστρο και τον βορειοαμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, ήταν πρόεδρος του Ιδρύματος Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου και εκ των εμπνευστών του Διεθνούς Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου, που διαξάγεται κάθε χρόνο στην Αβάνα.

Το Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων της Κούβας περιλαμβάνει μορφές αστεριών της κουβανικής μουσικής όπως ο Μπένι Μορέ (ο "Βάρβαρος του Ρυθμού"), ο Φρανσίσκο Ρεπιλάδο (πιο γνωστός ως Κομπάι Σεγούντο), ο Ιγνάσιο Βίγια (Μπόλα ντε Νιέβε), ο Πόλο Μοντανιές, καθώς επίσης ο λαϊκός τραγουδιστής Κάρλος Πουέμπλα και ο Σίντο Γκαράι, ένας από τους μεγάλους τους παραδοσιακού τραγουδιού. Φυσικά δε λείπουν ιστορικές μορφές όπως ο Χοσέ Μαρτί και ο Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεδες.

Το μουσείο εγκαινιάστηκε το 2004 και από το 2007 βρίσκεται στις σημερινές εγκαταστάσεις. Χωρίζεται σε τέσσερις θεματικές ενότητες: Αίθουσα Εθνικής Κληρονομίας, Πολιτιστικής Διαφορετικότητας, Προσωπικοτήτων και Θυμάτων Τρομοκρατίας. Στην τελευταία ξεχωρίζει ο Φάμπιο ντι Τσέλμο, ο νεαρός ιταλός τουρίστας που σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο Κόπακαμπάνα το 1997. Το κέρινο ομοίωμα του προστέθηκε στην έκθεση μετά από πρωτοβουλία του πατέρα του, Τζουστίνο ντι Τσέλμο.


Bola de Nieve (μουσικός)
Ernest Hemmingway (συγγραφέας)
José Martí (διανοούμενος/επαναστάτης)
Carlos Manuel de Céspedes (πολιτικός/επαναστάτης)
Fabio di Celmo (θύμα τρομοκρατίας)
Πηγή: Telesur 

Συμπληρωματικές πληροφορίες: ecured
Φωτό κέρινων ομοιωμάτων: Ismail Francisco