Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

84 χρόνια από τη γέννηση του Βίκτορ Χάρα, και το ποίημα Somos cinco mil (Είμαστε πέντε χιλιάδες)

Σήμερα τιμήθηκαν στη Χιλή τα 84 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου τραγουδοποιού Βίκτορ Χάρα, ο οποίος βασανίστηκε και δολοφονήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 1973, πέντε ημέρες μετά το πραξικόπημα που ανέτρεψε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε από δυνάμεις του δικτάτορα Αουγκούστο Πινοτσέτ.

Ο Χάρα ήταν πολιτιστικός πρέσβης της κυβέρνησης της Λαϊκής Ενότητας (1970-1973). Μετά το πραξικόπημα, συμμετείχε σε κατάληψη μαζί με φοιτητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Συνελλήφθη και μεταφέρθηκε στο Στάδιο της Χιλής, όπου δολοφονήθηκε με 44 σφαίρες από υψηλόβαθμα στελέχη του στρατού, μετά από φρικτά βασανιστήρια.

Το παρακάτω ποίημα, Somos cinco mil (Είμαστε πέντε χιλιάδες), είναι το τελευταίο που έγραψε ο σπουδαίος αυτός καλλιτέχνης, κατά τη διάρκεια της κράτησής του, και διασώθηκε από κάποιον σύντροφό του που επέζησε. Πρωτοδημοσιεύτηκε δέκα χρόνια μετά το θανατό του, στη βιογραφία Victor Jara, un canto truncado που έγραψε η χήρα του, η βρετανίδα χορεύτρια Τζόαν Τέρνερ ντε Χάρα (1).



Somos cinco mil
Είμαστε Πέντε Χιλιάδες


Victor Jara
Βίκτορ Χάρα


Somos cinco mil
en esta pequeña parte de la ciudad.
Somos cinco mil.
¿Cuántos seremos en total
en las ciudades y en todo el país?
Somos aquí diez mil manos
que siembran y hacen andar las fábricas.
¡Cuánta humanidad
con hambre, frío, pánico, dolor,
presión moral, terror y locura!
Seis de los nuestros se perdieron
en el espacio de las estrellas.
Un muerto, un golpeado como jamás creí
se podría golpear a un ser humano.
Los otros cuatro quisieron quitarse
todos los temores
uno saltando al vacío,
otro golpeándose la cabeza contra el muro,
pero todos con la mirada fija de la muerte.
¡Qué espanto causa el rostro del fascismo!
Llevan a cabo sus planes con precisión artera
sin importarles nada.
La sangre para ellos son medallas.
La matanza es acto de heroísmo.
¿Es éste el mundo que creaste, Dios mío?
¿Para esto tus siete días de asombro y de trabajo?
En estas cuatro murallas sólo existe un número
que no progresa,
que lentamente querrá más la muerte.
Pero de pronto me golpea la consciencia
y veo esta marea sin latido,
pero con el pulso de las máquinas
y los militares mostrando su rostro
de matrona lleno de dulzura.
¿Y Méjico, Cuba, y el mundo?
¡Que griten esta ignominia!
Somos diez mil manos que no producen.
¿Cuántos somos en toda la patria?
La sangre del Compañero Presidente
golpea más fuerte que bombas y metrallas.
Así golpeará nuestro puño nuevamente.
¡Canto, que mal me sales
cuando tengo que cantar espanto!
Espanto como el que vivo,
como el que muero, espanto.
De verme entre tanto y tantos
momentos del infinito
en que el silencio y el grito
son las metas de este canto.
Lo que veo nunca vi,
lo que he sentido y lo que siento
hará brotar el momento...
Είμαστε πέντε χιλιάδες
σ’ αυτό το μικρό κομμάτι της πόλης.
Είμαστε πέντε χιλιάδες.
Πόσοι να είμαστε συνολικά
στις πόλεις και σ’ όλη τη χώρα;
Είμαστε εδώ δέκα χιλιάδες χέρια
που σπέρνουν και λειτουργούν τα εργοστάσια.
Πόση ανθρωπότητα
με πείνα, κρύο, πανικό, πόνο,
καταπίεση ηθική, τρόμο και τρέλα!
Έξι απ’ τους δικούς μας χαθήκαν
στη γειτονιά των αστεριών.
Ένας νεκρός, ένας χτυπημένος όπως ποτέ δεν πίστεψα
θα μπορούσαν να χτυπήσουν ένα ανθρώπινο πλάσμα.
Οι άλλοι τέσσερις ήθελαν ν’ απαλλαγούν
απ’ όλους τους φόβους
ένας πηδώντας στο κενό,
άλλος χτυπώντας το κεφάλι στον τοίχο,
αλλά όλοι με το σταθερό βλέμμα του θανάτου.
Τι φρίκη προκαλεί το προσωπείο του φασισμού!
Φέρνουν εις πέρας τα σχέδια τους με δόλια ακρίβεια
χωρίς τίποτα να τους ενδιαφέρει.
Το αίμα γι’ αυτούς είναι μετάλλια.
Η σφαγή είναι πράξη ηρωισμού.
Είναι αυτός ο κόσμος που έφτιαξες, Θεέ μου;
Για τούτο οι επτά σου ημέρες δέους και δημιουργίας;
Μέσα σ’ αυτούς τους τέσσερις τοίχους υπάρχει μόνο
ένα νούμερο που δε μεγαλώνει,
Που αργά θα θέλει περισσότερο το θάνατο.
Αλλά γρήγορα με χτυπάει η συνείδηση
και βλέπω αυτή τη λαοθάλασσα χωρίς παλμό,
αλλά με το ρυθμό των μηχανών
και τους στρατιωτικούς με έκφραση
μαμής γεμάτη γλύκα.
Και το Μεξικό, η Κούβα, και ο κόσμος;
Ας βροντοφωνάξουν γι’ αυτή την ατιμία!
Είμαστε δέκα χιλιάδες χέρια που δεν παράγουν.
Πόσα είμαστε σ’ όλη την πατρίδα;
Το αίμα του Συντρόφου Προέδρου
χτυπάει πιο δυνατά από βόμβες και μυδράλια.
Έτσι θα χτυπήσει η γροθιά μας ξανά.
Τραγούδι, πόσο άσχημο μου βγαίνεις
όταν πρέπει να τραγουδήσω τη φρίκη!
Φρίκη σαν κι αυτή που ζω,
σαν αυτή που πεθαίνω, φρίκη.
Βλέποντας με ανάμεσα σε τόσες πολλές
στιγμές αιωνιότητας
όπου η σιωπή και η κραυγή
είναι οι σκοποί αυτού του τραγουδιού.
Αυτό που βλέπω ποτέ δεν είδα,
αυτό που ένιωσα και αυτό που νιώθω
θα κάνει ν’ ανθίσει η στιγμή…


Ο Βίκτορ Χάρα (δεξιά) συμμετέχει σε λαϊκή διαδήλωση

(1) Κυκλοφορούν διάφορες εκδοχές του ποιήματος. Η πιο πάνω είναι αυτή που περιέχεται στο άρθρο της Joan Jara στην εφημερίδα El País.

Συμπληρωματική Πηγή: Telesur


Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

¡PAZ EN COLOMBIA!





Υπογράφηκε χθες στην Καρταχένα των Ινδιών οριστική ειρηνευτική συμφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση της Κολομβίας και την επαναστατική οργάνωση FARC-EP. Η συμφωνία θα επικυρωθεί με δημοψήφισμα την προσεχή Κυριακή 2 Οκτωβρίου.

Περισσότερα:
Υπογράφτηκε η συμφωνία για την ειρήνη στην Κολομβία βάζοντας τέλος σε 52 χρόνια πολέμου







 
 




 Φωτό: Telesur

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Απεραντοσύνη. Φανταστικό ταξίδι μεταξύ δύο ηπείρων (Πρεσβεία Βενεζουέλας, Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 7:30 μ.μ.)



Η Πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα, εγκαινιάζει την Έκθεση: «Απεραντοσύνη. Φανταστικό ταξίδι μεταξύ δύο ηπείρων», την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου, στις 19.30, στον πολιτιστικό της χώρο «Φρανσίσκο ντε Μιράντα», Χάρητος 6, Κολωνάκι.

Η έκθεση αυτή, η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Οκτωβρίου, αποτελεί ένα φανταστικό ταξίδι μεταξύ των χωρών της Βενεζουέλας, της Ελλάδας και της Ισλανδίας, μέσα από τα έργα της γλυπτικής και της ποίησης της Ελληνίδας καλλιτέχνιδος, Όλγα Πλαστήρα, και τις ακουαρέλες του Πολωνού καλλιτέχνη, Andrzej Wisniewski. 

Tο κοινό θα μπορέσει να ταξιδέψει νοερά, μέσα από έξι γιγαντοαφίσες ζωγραφισμένες από τον καλλιτέχνη, Andrzej Κ. Wisniewski, στις οποίες αντικατοπτρίζεται το ποίημα «Απεραντοσύνη», μεταφρασμένο τόσο στο «αλφάβητο των κυμάτων», όσο στην ελληνική γλώσσα, καθώς και στις επίσημες γλώσσες των ιθαγενών της Βενεζουέλας, warao και wayuunaiki. 

Επιπλέον, θα μπορέσει να θαυμάσει μια σειρά από ακουαρέλες που αποτυπώνουν την άγρια φύση και την πανίδα της Βενεζουέλας καθώς και τα τοπία της νήσου Gkarntour της Ισλανδίας.

Περισσότερες πληροφορίες: Event

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Εκδήλωση - συζήτηση για την Κούβα και την Μπριγάδα


O Πολιτιστικός Σύλλογος "Χοσέ Μαρτί" σε προσκαλεί σε εκδήλωση για την κατάσταση και τις τελευταίες εξελίξεις στην Κόυβα.

Στη συζήτηση θα συμμετέχουν μέλη της 46ης Ευρωπαικής Μπριγάδας "Χοσέ Μαρτί" (αποστολή αλληλεγγύης και εθελοντικής εργασίας στη σοσιαλιστική Κούβα) που βρέθηκαν στην Κούβα το καλοκαίρι.

Η εκδήλωση θα γίνει στο χώρο των εκδόσεων Διεθνές Βήμα (Σόλωνος 142, 5ος όροφος (ταράτσα) την Κυριακή 18 Σεπτέμβρη στις 7 μ.μ.

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Δολοφονία Φέλιξ Γκαρσία: Ένα έγκλημα ατιμώρητο για 36 χρόνια



Η Κούβα θυμάται αυτή την 11 Σεπτέμβρη την άγρια δολοφονία πριν 36 χρόνια του Φέλιξ Γκαρσία, κουβανού διπλωμάτη διαπιστευμένου στον ΟΗΕ.

Εκείνη την 11η Σεπτέμβρη του 1980, ο Φέλιξ τιμούσε τη μνήμη, μαζί με αρκετούς χιλιανούς συντρόφους, της αντίστασης του προέδρου Σαλβαδόρ Αλιέντε στο πραξικόπημα που, με τη συμπαιγνία της κυβέρνησης των ΗΠΑ, εκτέλεσε ο Αουγκούστο Πινοτσέτ.

Μοίρασε επίσης μερικά αντίτυπα του τελευταίου τεύχους του περιοδικού Bohemia, σε διάφορα σημεία συνάντησης μεταναστών, ακόμα και αντεπαναστατών, για να ενημερωθούν για τα σημαντικά επιτεύγματα που είχε πετύχει ο σοσιαλισμός στην Κούβα.

Αλλά αργότερα την ίδια μέρα και μπροστά σε έναν σηματοδότη με κόκκινο έπρεπε να σταματήσει το αυτοκίνητο που οδηγούσε, στιγμή που εκμεταλλεύτηκε ένοπλο άτομο και, σημαδεύοντας τον Φέλιξ, πάτησε με μανία και μίσος τη σκανδάλη. Τέσσερις δολοφονικές σφαίρες του πήραν τη ζωή. Ήταν ο πρώτος διπλωμάτης διαπιστευμένος στον ΟΗΕ που δολοφονήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο τρομοκράτης που τον πυροβόλησε ήταν ο Εντουάρντο Αροσένα, στέλεχος της ακροδεξιάς κουβανοαμερικανικής οργάνωσης Omega 7, η οποία για χρόνια δρούσε στις ΗΠΑ με πλήρη ατιμωρησία.

Μέχρι σήμερα δεν έχει δικαστεί για εκείνο το τρομερό έγκλημα.


Πηγή: Cubadebate

Σχετική ανάρτηση: 
Félix García, ο Κουβανός διπλωμάτης που δολοφονήθηκε στις ΗΠΑ πριν 35 χρόνια
 

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2016

Τιμητική εκδήλωση στην Αβάνα για τα 19 χρόνια από τη δολοφονία του Φάμπιο ντι Τσέλμο



Μια τελετή για τον νεαρό Ιταλό Φάμπιο ντι Τσέλμο πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στο προαύλιο του ξενοδοχείου Κοπακαμπάνα της Αβάνας, όπου άφησε την τελευταία πνοή του πριν 19 χρόνια όταν εξερράγη βόμβα που τοποθετήθηκε από μισθοφόρο στην υπηρεσία της CIA.

Εργαζόμενοι στο χώρο, μαζί με εκπροσώπους του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP) και μέλη της ιταλικής κοινότητας στο νησί, συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν το νέο που του στέρησαν τη ζωή στα 32 μόλις χρόνια του.

Ως αθώο θύμα της τρομοκρατικής δράσης στα πλαίσια ενός μακάβριου σχεδίου για να κάνει ζημιά στις τουριστικές εγκαταστάσεις και να δυσφημίσει τη χώρα, αποδόθηκε φόρος τιμής στον ντι Τσέλμο, αθλητή, χαρισματικό και ένθερμο εραστή της Κούβας.

Η Χούλια Οτρίβ, μια από τις ιδρύτριες του Κοπακαμπάνα και μάρτυρας των θλιβερών γεγονότων της 4ης Σεπτέμβρη 1997, έκφρασε τον αποτροπιασμό της για το στιγερό έγκλημα με δράστη τον Ραούλ Ερνέστο Κρους Λεόν από το Ελ Σαλβαδόρ και με τη συγκατάθεση της κουβανοαμερικανικής μαφίας.  

Δίπλα στη μικρή πλακέτα που αφιερώθηκε στη μορφή του Φάμπιο, τιμήθηκε επίσης η τιμή του πατέρα του, Τζουστίνο ντι Τσέλμο, ο οποίος παρέμεινε στην Κούβα μετά το θάνατο του γιου του και ήταν αλληλέγγυος σε διάφορους σκοπούς του κουβανικού έθνους.

Με την παρουσία της προέδρου του ICAP, Κένια Σεράνο, ξεκίνησε η καμπάνια Tenemos Μemoria (Έχουμε Μνήμη), στην οποία θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο το ίδρυμα μέχρι τις 27 Οκτώβρη.

Η διανοούμενη και συγγραφέας Ασέλα Κάνερ κάλεσε να τιμηθεί η επέτειος, στη οποία κάθε χρόνο τιμούνται οι πολυάριθμες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά της Κούβας, και ειδικά για το 2016 θα δωθεί έμφαση στην ανάγκη άρσης του οικονομικού, εμπορικού και χρηματοπιστωτικού αποκλεισμού που έχει επιβληθεί από τις ΗΠΑ στην Κούβα για πάνω από μισό αιώνα.

Στα πλαίσια της πρωτοβουλίας θα ζητηθεί επίσης η επιστροφή του εδάφους που κατέχεται παράνομα από τη ναυτική βάση των ΗΠΑ στο Γκουαντάναμο, και θα καταγγελθεί η τρέχουσα ιμπεριαλιστική επίθεση κατά των προοδευτικών κυβερνήσεων Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής.

Πηγή: Cubadebate

Σχετικές αναρτήσεις:
Συνέντευξη του Giustino Di Celmo
Giustino Di Celmo: το τελευταίο αντίο σε ένα φίλο της Κούβας