Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Η προφητεία του Φιντέλ



του Ricardo Alarcón de Quesada [1]

Γίνε πιστός μέχρι θανάτου, και θα σου δώσω το στεφάνι της ζωής
(Αποκάλυψη 2,10)

 «Πεθαίνει ο Φιντέλ». Με τρεις λέξεις κάλυπταν τα πρωτοσέλιδά τους οι εφημερίδες του Μπατίστα αναφέροντας την επίθεση στο στρατώνα Μονκάδα στις 26 Ιουλίου του 1953. Η είδηση, προφανώς πλαστή, ξεγύμνωνε, ταυτόχρονα, μια καθαρή απειλή. Όλοι σχεδόν οι επιτιθέμενοι που αιχμαλωτίστηκαν μετά τη μάχη δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ και σ’ αυτόν επιφυλασσόταν η ίδια τύχη που χάλασε μόνο από την γενναία διαγωγή ενός έντιμου αξιωματικού που προειδοποίησε τους στρατιώτες του: «Οι ιδέες δεν σκοτώνονται».

«Πεθαίνει ο Φιντέλ». Η φράση κατέλαβε εκ νέου τους μεγάλους τίτλους το Δεκέμβριο του 1956. Μόνο που τώρα δεν την έκρυβε η ανωνυμία αλλά ήταν καρπός μια επικοινωνιακής επιχείρησης μεγάλης σημασίας κατασκευασμένης από την United Press International (UPI), τότε ένα από τα βασικά όργανα του ισχυρού μηχανισμού προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού. Για πάρα πολλούς, παντού, που δεν είχαν ακούσει να μιλάνε γι’ αυτόν, επρόκειτο για έναν άγνωστο νέο, τον οποίο μόλις ανακάλυπταν όταν τελείωνε η ζωή του. Η επινοημένη είδηση μετατράπηκε σε αποδεδειγμένη αλήθεια, επαναλαμβανόμενη ασταμάτητα από τα μέσα που εκείνη την εποχή δεν είχαν εναλλακτικά και ήταν απόλυτοι κυρίαρχοι της πληροφόρησης.  

Στην Κούβα, πριν εξήντα χρόνια, η αγωνία και η αβεβαιότητα εισέβαλαν στα σπίτια. Εκείνα τα Χριστούγεννα ήταν θλιβερά και πένθιμα. Τελείωσε το έτος, ήρθε ο Ιανουάριος και μεγάλο μέρος του επόμενου μήνα. Λίγο λίγο, με κόπο, μαθαινόταν η αλήθεια ανάμεσα στους παράνομους μαχητές. Ο Φιντέλ και μια χούφτα επιζώντων είχαν πετύχει να χωθούν στην Σιέρα Μαέστρα αντέχοντας πολλές μέρες πείνας, κρύου και βροχών και την καταδίωξη χιλιάδων στρατιωτών, βαριά οπλισμένων, εφοδιασμένων, εκπαιδευμένων και καθοδηγημένων από την ίδια Αυτοκρατορία που διέδιδε πανταχόθεν το ψέμα. Μέχρι το Φλεβάρη του 1957, ο Χέρμπερτ Μάθιους, σπάνιο δείγμα της δημοσιογραφίας των ΗΠΑ, του πήρε συνέντευξη για τους New York Times και αποκάλυψε με φωτογραφίες και λεπτομέρειες το ξέσπασμα της αντάρτικης εστίας. Εκεί στο βουνό ο επαναστατικός πυρήνας άρχιζε να αναπτύσσεται με την ενσωμάτωση των χωρικών και των μαχητών της πεδιάδας.

Έπρεπε να αντιμετωπίσουν επιπλέον την απομόνωση που ήθελε να τους επιβάλει η δικτατορία και στην οποία συντάχθηκαν, σχεδόν ανεξαίρετα, τα κόμματα και οι οργανώσεις μιας αντιπολίτευσης που κατέκριναν τόσο την Μονκάδα όσο και την Γκράνμα ως ανεύθυνες περιπέτειες καταδικασμένες σε αποτυχία. Ήταν αρκετά, ωστόσο, λίγο περισσότερα από δύο χρόνια για να μπει ο Επαναστατικός Στρατός νικηφόρος στην Αβάνα.

Είχε νικήσει όσους ήθελαν να τον σκοτώσουν. Αυτούς που ήθελαν να τον εξοντώσουν με βόμβες και αυτόματα όπλα και αυτούς που πάσχισαν να τον θάψουν στην δυσπιστία και τη λήθη. Έφτανε νικητής, αήττητος, απέναντι στο θάνατο, το δόγμα και το ψέμα. Αλλά το ήξερε και έτσι προειδοποίησε στην πρώτη ομιλία του στην απελευθερωμένη πρωτεύουσα, ότι από εδώ και πέρα τίποτα δεν θα ήταν εύκολο και θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα ίδια δαιμόνια.

Η ιστορία εκ νέου του έδωσε δίκιο. Για πάνω από μισό αιώνα η Επανάσταση υπό την καθοδήγησή του ήταν αναγκασμένη να αντιμετωπίσει μια ασταμάτητη επιθετικότητα στην οποία η Αυτοκρατορία βοήθησε όσο μπορούσε. Γνώστρια ότι ο Φιντέλ και ο λαός του ήταν ένα και το αυτό επέβαλε στους κουβανούς μια γενοκτονία που ακόμα διαρκεί, ενώ κατά του ηγέτη της Επανάστασης συνέλαβαν και σχεδίασαν εκατοντάδες απόπειρες. Ο Φιντέλ έπρεπε να αποφύγει περισσότερες απόπειρες δολοφονίας από οποιονδήποτε.

Οι εχθροί του, αυτοί που δεν ήταν ικανοί να τον σκοτώσουν ποτέ, δεν κουράστηκαν να αναγγέλλουν το θάνατό του και τα μέσα το διέδιδαν, ως γεγονός, κάθε φορά. Τόσο πολύ που ο ίδιος ο Φιντέλ σε κάποια περίσταση, χαμογελώντας, είπε ότι την ημέρα που θα πεθάνει πολλοί δεν θα το πιστέψουν.

Έτσι ήταν και θα είναι. Η προφητεία έγινε πραγματικότητα. Τώρα με τον Μαρτί, μας διαβεβαιώνει:

Ο στίχος μου θα ανθίσει κάτω απ’ το χορτάρι
Κι εγώ επίσης θα ανθίσω.


Πηγή: Cubadebate.cu

[1] Ο Ρικάρδο Αλαρκόν είναι κουβανός πολιτικός, πρώην Υπουργός Εξωτερικών και πρώην πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης της Κούβας.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Ο Φιντέλ έκανε πράξη τον αλφαβητισμό του κουβανικού λαού (επέτειος 55 χρόνων)



Ο Φιντέλ στη γνωστή απολογία του «Η ιστορία θα με δικαιώσει», δεν περιορίστηκε να καταγγείλει τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά των επιτιθέμενων στους στρατώνες Μονκάδα και Κάρλος Μανουέλ ντε Σέσπεσες και την ανομία του καθεστώτος Μπατίστα, αλλά και δικαιολόγησε την ένοπλη δράση για να το ανατρέψει και παρουσίασε το επαναστατικό πολιτικό του πρόγραμμα.

Σ’ αυτό το πρόγραμμα ανέλυσε τα έξι βασικά προβλήματα του καταπιεσμένου λαού: το πρόβλημα της γης, το πρόβλημα της εκβιομηχάνισης, το πρόβλημα της στέγασης, το πρόβλημα της ανεργίας, το πρόβλημα της εκπαίδευσης και το πρόβλημα της υγείας του λαού, τα οποία λύθηκαν από την θριαμβευτική Επανάσταση.

Στην περίπτωση της εξάλειψης του αναλφαβητισμού, που επιτεύχθηκε σε ένα μόλις έτος, ήταν χάρη στην ευφυή ικανότητα του Φιντέλ να προωθήσει και να κινητοποιήσει νέους απ’ όλη τη χώρα για να εκπληρώσουν ένα τέτοιο μεγαλειώδες έργο, ακόμα και σε δυσπρόσιτες περιοχές βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές τους.

Αυτή η εκπληκτική αποστολή που επέτρεψε να ανακηρυχθεί η Κούβα έδαφος ελεύθερο από αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη του 1961, είχε ιστορική σημασία για τον κουβανικό λαό, δείχνοντας στον κόσμο τι είναι δυνατό να κάνει ένας λαός ενωμένος και σε επανάσταση.

Αυτό δείχνουν τα αποσπάσματα της ομιλίας του Φιντέλ στη συγκέντρωση στην Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί, για να ανακηρύξει την Κούβα Έδαφος Ελεύθερο από Αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη του 1961:

Καμιά στιγμή περισσότερο σοβαρή και συγκινητική, καμιά περίσταση μεγαλύτερης χαράς, κανένα λεπτό δίκαιης περηφάνιας και δόξας, σαν αυτό στο οποίο τέσσερις και μισός αιώνες άγνοιας κατεδαφίστηκαν.

Όταν είπαμε ότι η Κούβα θα εξαφάνιζε τον αναλφαβητισμό μέσα σε διάστημα ενός μόλις έτους, κάτι τέτοιο φαινόταν μια τρομακτική δήλωση, φαινόταν αδύνατο. Οι εχθροί μας πιθανά χλεύασαν εκείνη την υπόσχεση, πιθανά γέλασαν μ’ εκείνο το στόχο που χάραξε ο λαός μας. Φαινόταν αδύνατο, γιατί ήταν πραγματικά δύσκολο να ολοκληρωθεί σε τόσο σύντομο διάστημα ένα παρόμοιο εγχείρημα. Και είναι αλήθεια! Ένα τέτοιο έργο ήταν αδύνατο, αλλά ήταν ένα έργο αδύνατο για ένα λαό που ζούσε υπό καταπίεση, θα ήταν ένα έργο αδύνατο για οποιονδήποτε λαού του κόσμου, εκτός αν αυτό το έργο το είχε βάλει στόχο ένας λαός σε επανάσταση. Μόνο ένας λαός σε επανάσταση θα ήταν ικανός να ξεδιπλώσει την προσπάθεια και την ενέργεια που απαιτούνταν για να φέρει σε πέρας τέτοιο γιγαντιαίο σκοπό.
 

Πηγή: Cubadebate.cu

Φωτό: Ο Φιντέλ χαιρετά τους αλφαβητιστές στη συγκέντρωση στην Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί, για να διακηρύξει την Κούβα Έδαφος Ελεύθερο από Αναλφαβητισμό, στις 22 Δεκέμβρη 1961. Τον συνεδεύει νεαρή αλφαβητίστρια. Πηγή: Εφημερίδα Escambray, ιστοσελίδα Fidel Soldado de las Ideas.


Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

60 χρόνια από τη συνάντηση στο Cinco Palmas: "Με 7 τουφέκια θα κερδίσουμε τον πόλεμο!"


16 μόλις ημέρες μετά την απόβαση του πλοιαρίου Γκράνμα και 13 μετά την πανωλεθρία στο Αλεγρία ντε Πίο, η ιστορία ενώνει πάλι δύο μεγάλους: τον Πρώτο Κομαντάντε, Φιντέλ Κάστρο Ρους, και τον Ραούλ Κάστρο Ρους, κάτω από συνεχή πολιορκία του Φουλχένσιο Μπατίστα στις επαναστατικές δυνάμεις. Εκείνη η συνάντηση (18/12/1956) σημάδεψε τη συνέχιση του αγώνα για την εθνική απελευθέρωση της Κούβας.

"Στη ζωή μου είχα περπατήσει τόσο από τα ξημερώματα όταν ακόμα δεν ήμασταν αρκετά δυνατοί, γιατί  η πείνα μας είχε συντροφεύσει για αρκετές εβδομάδες και φτάσαμε ακριβώς εκεί στο Σίνκο Πάλμας."

Ήταν τα λόγια του Φιντέλ φτάνοντας στην ιδιοκτησία του Μόνγκο Πέρες.

Στο Σίνκο Πάλμας ξεκίνησε ένα από τα μεγαλύτερα οράματα της ιστορίας της Κούβας:


"Τελικά, τα μεσάνυχτα, καταλαβαίνουν να πλησιάζουν κάποιοι άνδρες. Κάτω από τους φοίνικες της φυτείας ζαχαροκάλαμου του Μόνγκο Πέρες, τα δύο αδέλφια αγκαλιάζονται με συγκίνηση, και προκύπτει ο ιστορικός διάλογος:

— Πόσα τουφέκια φέρνεις; — ρωτά ο Φιντέλ τον Ραούλ.
— Πέντε.
— Και δύο που έχω εγώ, επτά! Τώρα μάλιστα θα κερδίσουμε τον πόλεμο!"


(Pedro Álvarez Tabío: Ημερολόγιο Πολέμου I, Γραφείο Εκδόσεων Συμβουλίου του Κράτους, 2010).



19 χρόνια μετά, στην κεντρική εισήγησή του στο Πρώτο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας, στις 17 Δεκέμβρη 1975, ο Φιντέλ θυμάται εκεινη τη συνάντηση:

"Με επτά όπλα ξανάρχισε η αντιπαράθεση στη Σιέρα Μαέστρα και μετά από δύο χρόνια ο στρατός της τυραννίας, υποθετικά ανίκητος, είχε εξουδετερωθεί και ο νικητής λαός κράδαινε τις 80 χιλιάδες όπλα που κάποτε είχαν βγει κατά του έθνους."

Πηγές κειμένου & φωτό: Cubadebate, Granma  
(Η φωτό από την εκδήλωση των 30 χρόνων από τη συνάντηση στο Cinco Palmas)

Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016

Ο φίλος μου ο Φιντέλ

Του Frei Betto (1)

Έχω χάσει ένα μεγάλο φίλο. Η τελευταία μας συνάντηση ήταν στις 13 Αυγούστου, όταν συμπλήρωσε τα 90 χρόνια. Με δέχτηκε στο σπίτι του, στην Αβάνα, και το απόγευμα πήγαμε στο θέατρο Καρλ Μαρξ, όπου τιμήθηκε με μια μουσική εκδήλωση. Παρόλο που είχε τον οργανισμό του εξασθενημένο, περπάτησε χωρίς βοήθεια από την είσοδο του θεάτρου μέχρι τη θέση του.

Με τον Φιντέλ φεύγει ο τελευταίος μεγάλος πολιτικός ηγέτης του 20ου αιώνα, και ο μοναδικός που πέτυχε να επιβιώσει περισσότερα από 50 χρόνια το έργο του: η Κουβανική Επανάσταση. Χάρη σ’ αυτήν το μικρό νησί έπαψε να είναι ο οίκος ανοχής της Καραϊβικής, υπό την εκμετάλλευση της μαφίας, για να γίνει ένα έθνος αξιοσέβαστο, κυρίαρχο και αλληλέγγυο, το οποίο διατηρεί επαγγελματίες της υγείας και της εκπαίδευσης σε περισσότερες από εκατό χώρες, μεταξύ αυτών και της Βραζιλίας.

Γνώρισα τον Φιντέλ το 1980, στη Μανάγκουα. Αυτό που τραβούσε την προσοχή εκ πρώτης όψεως ήταν η μεγαλοπρέπειά του. Φαινόταν μεγαλύτερος απ’ όσο ήταν, και η στρατιωτική στολή τον επένδυε με έναν συμβολισμό που εξέπεμπε εξουσία και αποφασιστικότητα. Έδινε την εντύπωση ότι οποιαδήποτε θέση θα ήταν υπερβολικά στενή για την κορμάρα του. Όταν έμπαινε σε ένα χώρο ήταν λες και όλος ο χώρος ήταν κατειλημμένος από την αύρα του. Όλοι περίμεναν ότι αυτός θα έπαιρνε την πρωτοβουλία, θα διάλεγε το θέμα της συζήτησης, θα έκανε μια πρόταση ή θα έριχνε μια ιδέα, ενώ αυτός επέμενε στην ψευδαίσθηση ότι η παρουσία του ήταν μια ακόμα και να τον αντιμετώπιζαν χωρίς τελετές και ρεβεράντζες. Όπως στο τραγούδι του Κόουλ Πόρτερ, αυτός έπρεπε να ερωτηθεί αν τυχόν δεν ήταν περισσότερο ευτυχισμένος ως ένας απλός άνθρωπος του αγρού, χωρίς τη φήμη με την οποία ήταν επενδυμένος. Σε κάποια περίσταση ο κολομβιανός συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, του οποίου ήταν μεγάλος φίλος, τον ρώτησε αν αισθανόταν την έλλειψη από κάτι και ο Φιντέλ απάντησε: «Η εξουσία να με αφήσει ήσυχο, ανώνυμο, σε μια γωνία».

Άλλη λεπτομέρεια που εκπλήσσει στον Φιντέλ είναι η χροιά της φωνής του. Ο οξύς τόνος της έκανε αντίθεση με τη σωματική ευρωστία του. Μερικές φορές μιλούσε τόσο απαλά που οι συνομιλητές του έπρεπε να του δώσουν πολλή προσοχή. Και όταν μιλούσε δεν του άρεσε να τον διακόπτουν. Αλλά δε μονοπωλούσε το λόγο. Ποτέ δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να μου άρεσε τόσο να συζητώ μαζί του. Με την προϋπόθεση να μην ήταν συναντήσεις πρωτοκόλλου, στις οποίες τα διπλωματικά ψέματα ηχούν σαν απόλυτες αλήθειες. Ο Φιντέλ δεν ήξερε να δεχτεί ένα άτομο για μόνο δέκα ή είκοσι λεπτά.

Μετά από πρόσκληση των επισκόπων της χώρας του και του ίδιου του Φιντέλ, μεσολάβησα στο ζήτημα της θρησκευτικής ελευθερίας στην Κούβα, που διευκολύνθηκε από τη συνέντευξη που περιέχεται στο βιβλίο «Ο Φιντέλ και η θρησκεία», στο οποίο ο κομμουνιστής ηγέτης εκτιμά θετικά το θρησκευτικό φαινόμενο.  

Δεν θα ήξερα να πω πόσες ιδιωτικές συζητήσεις είχα με το Φιντέλ. Κάτι περίεργο είναι ότι αυτός ο άνδρας, ικανός να διασκεδάσει ένα πλήθος για τρεις ή τέσσερις ώρες, σιχαινόταν, όπως κι εγώ, να μιλά από το τηλέφωνο. Τις λίγες φορές που τον βρήκα στη συσκευή ήταν πολύ φειδωλός.

Τα συχνά ταξίδια μου στην Αβάνα έκαναν πιο στενούς τους δεσμούς της φιλίας μας. Στην εισαγωγή που γενναιόδωρα έγραψε για την βιογραφία μου, που βγαίνει αυτή τη βδομάδα από τις εκδόσεις Civilización Brasileña, ο Φιντέλ υπογραμμίζει ότι υπερασπίζομαι την Κούβα «χωρίς να παύω να υποστηρίζω απόψεις αντίθετες ή διαφορετικές από τις δικές μας». Κατά τη δεκαετία του 1980, όταν εξέφρασα κριτική στην Επανάσταση, ο κομαντάντε απάντησε: «Είναι δικαίωμά σου. Κάτι περισσότερο: Είναι καθήκον σου».

Όλες τις φορές που τον επισκεπτόμουν στο σπίτι του, αφού άφησε την κυβέρνηση, του έφερνα πικρές σοκολάτες, τις αγαπημένες του, κάστανα και βιβλία στα ισπανικά περί κοσμολογίας και αστροφυσικής. Συζητούσαμε γύρω από την παγκόσμια πολιτική συγκυρία, τον θαυμασμό του για τον πάπα Φραγκίσκο και, ιδιαίτερα, για την κοσμολογία. Του διηγήθηκα ότι όταν επισκέφτηκα τον Όσκαρ Νιμέγιερ, λίγο πριν το θάνατο του βραζιλιάνου αρχιτέκτονα, ήδη εκατονταετή, μου είπε αυτό, αστειευόμενος, ότι κάθε εβδομάδα συγκέντρωνε στο γραφείο του μια ομάδα φίλων για να του κάνουν μάθημα κοσμολογίας. Το γεγονός ότι δύο διαπρεπείς κομμουνιστές ενδιαφέρονται τόσο για το θέμα, σχολίασα με το Φιντέλ, με έκανε να θυμηθώ μια σκηνή από την ταινία «Η θεωρία των πάντων", στην οποία ο πρωταγωνιστής που υποδύεται τον διάσημο άγγλο φυσικό Στίβεν Χόκινγκ, τότε ακόμα φοιτητή στο Κέμπριτζ, ρωτάει μια κοπέλα με την οποία ξεκινά ένα ειδύλλιο: «Τι σπουδάζετε εσείς; Ιστορία, απαντά αυτή. Αυτός της λέει: Εγώ σπουδάζω κοσμολογία. Τι είναι αυτό;, ρωτάει αυτή. Και αυτός απαντά: Μια θρησκεία για έξυπνους άθεους».

Πιστεύω προσωπικά ότι ο Φιντέλ, εσωτερικός μαθητής σε εκκλησιαστικά σχολεία για δέκα χρόνια, εγκατέλειψε την χριστιανική πίστη όταν ασπάστηκε τον μαρξισμό. Εδώ και μερικά χρόνια μου έχει μείνει η καθαρή εντύπωση ότι έγινε αγνωστικός. Πολλές φορές μου ζήτησε, όταν αποχαιρετιόμασταν: «Προσευχήσου για μας». Έχω τη βεβαιότητα ότι ο Φιντέλ έζησε μέχρι το τέλος ευτυχισμένα με τη συνοχή της ζωής του.       

Πηγή: Cubadebate.cu 

(1) Το πιο πάνω κείμενο γράφηκε λίγο μετά το θάνατο του Φιντέλ, στις 25 Νοέμβρη 2016. Η φωτό είναι αρχείου από παλιότερη επίσκεψη του Μπέτο στην Αβάνα.

O Frei Betto (1944) είναι Βραζιλιάνος συγγραφέας, πολιτικός ακτιβιστής και θεολόγος, εκπρόσωπος της λεγόμενης Θεολογίας της Απελευθέρωσης, ενός κοινωνικοθεολογικού ρεύματος κοντά στον απλό λαό και φιλικό προς την αριστερά στη Λατινική Αμερική από τη δεκαετία του '60. Φυλακίστηκε 4 χρόνια κατά τη διάρκεια της δικατορίας στη Βραζιλία. Ταξίδεψε στην Κούβα και πήρε πολλές συνεντεύξεις από τον Φιντέλ Κάστρο, καρπός των οποίων ήταν το βιβλίο "Φιντέλ και θρησκεία". Συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

Το 38ο Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου αφιερωμένο στον Φιντέλ


Ξεκίνησε την Πέμπτη το 38ο Διεθνές Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου στην Αβάνα (8-18 Δεκέμβρη), με συγκινητικό φόρο τιμής στη μνήμη του ιστορικού ηγέτη της Κουβανικής Επανάστασης, του Πρώτου Κομαντάντε, Φιντέλ Κάστρο.

Ο Φιντέλ ήταν ο προωθητής και εμπνευστής της δημιουργίας του Ιδρύματος Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου. Το διαπιστωμένο ενδιαφέρον και η ανησυχία του για την ανάπτυξη του κινηματογράφου και της τέχνης στη Λατινική Αμερική επέτρεψαν, κάθε φορά και περισσότερο, την επίτευξη μιας κινηματογραφικής χειραφέτισης απέναντι στην πολιτιστική παγκοσμιοποίηση την οποία αψηφά καθημερινά η κυριαρχία των λαών της Λατινικής Αμερικής, όπως δείχνουν τα λόγια που είπε ο ίδιος ο Φιντέλ στην ομιλία κλεισίματος του 7ου Φεστιβάλ, στο θέατρο Κάρλ Μαρξ, στις 15 Δεκέμβρη 1985:





Ο Φιντέλ με τον ιδρυτή του ICAIC,
Alfredo Guevara (1994)

Για μένα αυτός ο αγώνας, αυτό το κίνημα νέου κινηματογράφου, συνιστά μια μεγάλη μάχη, τεράστιας σημασίας όχι μόνο για την ταυτότητά μας, αλλά και για την απελευθέρωσή μας, για την ανεξαρτησία μας, για την επιβίωσή μας. Γιατί αν δεν επιβιώσουμε πολιτιστικά, δεν θα επιβιώσουμε ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά".

Περισσότερα για το 38ο Διεθνές Φεστιβάλ
Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου:



Πηγή: Cubadebate

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

Στον Φιντέλ, ποίημα του Χάιμε Σβαρτ



ΣΤΟΝ ΦΙΝΤΕΛ

Ας είναι ο θάνατός σου μια πυγολαμπίδα
που προαναγγέλλει το ξημέρωμα… όπως έλεγε ο ποιητής…
ας είναι η ζωή σου σαν τη φωτεινή αχτίδα
σαν τ’ αστέρι του στερεώματος…
ας είναι το παράδειγμα και η ζωή σου
σαν ένας κεραυνός που μας φωτίζει…
σ’ αυτό το δύσκολο δρόμο προς τη Νίκη…

Μια πληγή μου άφησε η φυγή σου…
μια καινούρια μέρα συννεφιασμένη…
μια νύχτα σκοτεινή χωρίς εσένα…
έξω βρέχει και βρέχει…
αλλά μια μέρα θα ξανάρθεις…
θα ξανάρθεις για πάντα…
θα είναι πάλι μια νύχτα ξάστερη…
μια μέρα φωτεινή…
θα είναι σαν αυτή τη γλυκιά κούπα κρασί της χώρας μου, της Χιλής…
όχι πια άλλες σκούρες μέρες
ας είναι ο θάνατός σου μια πυγολαμπίδα
που προαναγγέλλει την αυγή… και το ξημέρωμα.
 
Ο ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΖΕΙ
ΖΗΤΩ Ο ΦΙΝΤΕΛ
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

* του Χάιμε Σβαρτ, χιλιανού ποιητή κατοίκου Αθηνών, Ελλάδα



A FIDEL

Sea tu muerte una luciérnaga
que anuncia al amanecer… como decía el poeta…
sea tu vida como el rayo luminoso
como la estrella del firmamento…
sea tu ejemplo y tu vida
como un trueno que nos ilumine…
en este difícil camino hacia la Victoria…

Una herida me dejó tu partida..
un nuevo día nublado..
una noche oscura sin ti…
afuera llueve y llueve…
pero algún día regresarás…
regresarás para siempre…
será nuevamente una noche estrellada…
un día luminoso..
será como este trago dulce del vino de mi país, Chile…
ya no más días oscuros
sea tu muerte una luciérnaga
que anuncie el alba… y el amanecer.

FIDEL CASTRO VIVE
VIVA FIDEL
UNIDOS VENCEREMOS

*Jaime Svart, poeta chileno residente en Atenas, Grecia.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΒΟΛΕΣ-ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΝ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟ ΑΛΚΥΟΝΙΣ New Star Art Cinema



«Ο λαός δημιούργησε πάντοτε τους ηγέτες του σε κάθε στάδιο των επαναστατικών αγώνων μας.
Οι ηγέτες δεν διαμορφώνουν τους λαούς, οι λαοί διαμορφώνουν τους ηγέτες τους...
Μερικές φορές οι δυσκολίες είναι απίστευτα μεγάλες και μπορεί να δοκιμάσεις πικρές αντιξοότητες.
Οι μορφές αγώνα μπορούν μάλιστα ν' αλλάξουν συχνά, αλλά υπάρχει μόνο ένας δρόμος:
αγώνας, αγώνας, αγώνας.»
ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ



Αξιότιμοι συνεργάτες


Η NEW STAR τιμώντας τον ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ διοργανώνει από την Παρασκευή 2/12 έως την Τετάρτη 6/12 
προβολές και εκδηλώσεις για τον ιστορικό ηγέτη της Κούβας που ενέπνευσε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. 
Θα προβληθούν 33 ντοκιμαντέρ και ταινίες καθημερινά από τις 14.00 έως 19.30 με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ.
Ξημερώνοντας Κυριακή στις 01.00 σε live σύνδεση με SANTIAGO της Κούβας θα παρακολουθήσουμε 
τις μαζικές εκδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί προς τιμήν του
​​
ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ 
και στις 14.00 σε live σύνδεση με Κούβα την τελετή ταφής του. 

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΑΙΝΙΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΥΒΑ
στο ΑΛΚΥΟΝΙΣ new star art cinema από 2/12 έως 6/12.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  2/12
14.00 El merito es estar vivo/ Η τέχνη του να επιβιώνεις, Όττο Μιγκέλ Γκουσμάν Γκιερέρο
15.00 Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΑΛΒΑΡΕΖ  του  Santiago Alvarez,  
18.00 Cuban story  του Victor Pahlen,
19.00 Εισβολή στην Πλάγια Χιρόν, Μανουέλ Χερέρα

ΣΑΒΒΑΤΟ  3/12
14.00 Arte y revolution/ Τέχνη και Επανάσταση, Ρεμπέκα Τσάβες
15.00 Antes del 59/ Πριν το ’59, Ρεμπέκα Τσάβες
16.00 Καταδικάστε με, η Ιστορία θα με Αθωώσει, Μιγκέλ Τόρρες
16.30 Φιδέλ: Μία Μέρα με τον Κομαντάντε, Τζιάννι Μίνα
17.30 ΕΙΜΑΙ Η ΚΟΥΒΑ του MIKHAIL KALATOZOV
01.00 Live σύνδεση με ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ/ΚΟΥΒΑ
          αναμετάδοση μαζικής εκδήλωσης προς τιμή του Φιντέλ

ΚΥΡΙΑΚΗ  4/12
14.00  Live σύνδεση με ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ/ΚΟΥΒΑ-τελετή ταφής ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ
15.00 ΟΜΙΛΙΑ  Osvaldo Jesus Cobacho Martínez -Embajador de Cuba en Grecia χαιρετισμοί εκπροσώπων
          ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΥ-ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ-ΣΥΛΛΟΓΩΝ -ΦΟΡΕΩΝ κλπ
16.00 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ  μαζικής εκδήλωσης προς τιμή του Φιντέλ. στην ΑΒΑΝΑ

ΔΕΥΤΕΡΑ 1/12
14.00 Τα Τέσσερα Χρόνια που Συγκλόνισαν τον Κόσμο, Ντανιέλ Ντιάζ Τόρρες
15.00 Ένα νησί κόντρα στο ρεύμα, Ντανιέλ Ντίας Τόρρες
16.00 Bloqueo/ Εμπάργκο, Ντανιέλ Ντεσαλόμς
17.00 Comandante, του Oliver Stone, 99’

ΤΡΙΤΗ  5/12
14.00 Εθελοντές για την Υγεία, Μιγκέλ Τόρρες
15.00 Η Κρίση των Πυραύλων Σαντιάγκο Αλβάρεζ
16.00 Θάνατος στον Εισβολέα, Αλφρέντο Γκεβάρα
17.00 638 Τρόποι να Σκοτώσετε τον Κάστρο, Ντόλλαν Κάννελ

ΤΕΤΑΡΤΗ   6/12
14.00 Εl Primer Delegado/ Ο Πρώτος Αντιπρόσωπος, Κολλεκτίβα Σκηνοθετών, Σ.Αλβάρεζ
15.00 Διεθνηστική Αλληλεγγύη -  Πατρίδα είναι η Ανθρωπότητα, Μανουέλ Πέρες Παρέδες
16.30 ΠΛΑΓΙΑ ΧΙΡΟΝ , ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΕΙΣΒΟΛΕΑ  του Μανουέλ Χερέρα,
17.00 Η κουβανική ευλογία,  του Omelio Borroto Leiseca ,
17.30  Φιδέλ: Μία Μέρα με τον Κομαντάντε, Τζιάννι Μίνα
18.30 ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΒΟΥΝΟ  του  Guillermo Centeno και  Alejandro Gil
​.




ΕΙΣΟΔΟΣ ΔΩΡΕΑΝ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΦΙΔΕΛ ΚΑΣΤΡΟ/ΚΟΥΒΑ

ΑΛΚΥΟΝΙΣ  new star art cinema
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ 42-46, ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ (ΜΕΤΡΟ Βικτώρια)
Parking διαθέσιμο κάτω από τον κινηματογράφο