Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

9º Φεστιβάλ ΛΕΑ: Η μαγεία των γραμμάτων της Ιβηρικής και της Λατινικής Αμερικής και πάλι στην Αθήνα από 7 έως 19 Ιουνίου!

Το Ιβηροαμερικανικό Φεστιβάλ Λογοτεχνία Εν Αθήναις - ΛΕΑ γεννήθηκε το 2008, με τη διαπίστωση της αναγκαιότητας να διαμορφωθούν στρατηγικές μεγάλης κλίμακας με σκοπό την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου μεταξύ των χωρών της Ιβηρικής Χερσονήσου και της Λατινικής Αμερικής αφενός και της Ελλάδας αφετέρου, και την ευρύτερη γνωριμία του ελληνικού κοινού με τη λογοτεχνία και τις τέχνες από τις χώρες αυτές.

Κατά την ένατη συνεχή χρονιά διοργάνωσής του, και με Επίτιμο Πρόεδρο πλέον τον Έλληνα συγγραφέα Πέτρο Μάρκαρη, το Φεστιβάλ ΛΕΑ εξακολουθεί να αποτελεί το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός για τη διάδοση σε αυτήν τη χώρα της γραμματείας των χωρών της Λατινικής Αμερικής, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, μια πολιτιστική συνάντηση γύρω από τη λογοτεχνία αλλά και μια ιδανική ευκαιρία για την εξάπλωση της συνήθειας της ανάγνωσης.

Από τις 7 ως τις 19 Ιουνίου στην Αθήνα και από τις 16 ως τις 19 Ιουνίου στη Λευκάδα, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να απολαύσει, μεταξύ άλλων, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, αφηγήσεις παραμυθιών, εργαστήρια λογοτεχνικής μετάφρασης αλλά και λογοτεχνικά, θεατρικά, μουσικά και γαστρονομικά εργαστήρια, μουσικές και ποιητικές βραδιές, αφιερώματα σε συγγραφείς, παρουσιάσεις βιβλίων, ομιλίες, συνεντεύξεις και στρογγυλές τράπεζες με τους προσκεκλημένους συγγραφείς και με προσωπικότητες του ελληνικού πολιτιστικού βίου. Ένα πλούσιο φάσμα πολιτιστικών και ψυχαγωγικών επιλογών για όλες τις ηλικίες και τις προτιμήσεις, με ελεύθερη είσοδο σε όλες σχεδόν τις εκδηλώσεις και μετάφραση στα ελληνικά.

Φέτος, μεταξύ των προσκεκλημένων συγγραφέων, των οποίων το έργο έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, συγκαταλέγονται: ο Ραούλ Σουρίτα (Χιλή - Εκδ. Γαβριηλίδης), ο Έκτορ Αμπάντ Φασιολίνσε (Κολομβία - Εκδ. Πατάκη), ο Σαντιάγο Γκαμπόα (Κολομβία - Εκδ. Πόλις), ο Πάμπλο Γκουτιέρεθ (Ισπανία - Εκδ. Καστανιώτη), ο Χουάν Βιθέντε Πικέρας (Ισπανία - Εκδ. Γαβριηλίδης), η Μάρτα Σίλβια Διος Σανς (Αργεντινή - Εκδ. Γαβριηλίδης), ο Χόρχε Γκαλάν (Ελ Σαλβαδόρ - Εκδ. Ψυχογιός), ο Χουάν Βιγιόρο (Μεξικό - Εκδ. Φιλύρα και Κουκκίδα-Πόρτες), ο Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο (Πορτογαλία - Εκδ. Κέδρος) και ο Γκαμπριέλ Καλντερόν (Ουρουγουάη - Εκδ. Isuzu Verlas). Επίσης, έχουν προσκληθεί και άλλοι μελετητές, συγγραφείς και ποιητές, των οποίων το έργο δεν έχει μεταφραστεί ακόμα στα ελληνικά: ο Εουζέμπι Αγιένσα, η Ρακέλ Λόπεθ, η Μερθέδες Θεμπριάν και η Άδα Σάλας (Ισπανία), ο Αλμπέρτο Κάνο (Παναμάς) και η Χάνατ Καράσα (Μεξικό-ΗΠΑ).

Στο μουσικό κομμάτι του Φεστιβάλ ΛΕΑ, οι προσκεκλημένοι μας για φέτος είναι: ο Αλέξανδρος Τεφαρίκης με το τρίο του, που έρχεται από τη Χιλή με ένα πρόγραμμα λατινοαμερικάνικης και μεσογειακής ethnic fusion, ο Χουάν Γρανάδος, που έρχεται από την Ανδαλουσία για να μας χαρίσει μιαν αξέχαστη βραδιά φλαμένκο, και ο Ζοζέπ Τέρο, που έρχεται από τη Χερόνα για να μας παρουσιάσει μελοποιημένους στίχους του Καβάφη στα καταλανικά. Αξιοσημείωτη επίσης θα είναι και η παρουσία Ελλήνων μουσικών και μουσικών που διαμένουν στην Ελλάδα: ο συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής Μάριος Στρόφαλης, η Μεξικανίδα ερμηνεύτρια Μάρτα Μορελεόν, ο Αργεντινός συνθέτης και μουσικός Ρομάν Γκόμες, η τραγουδίστρια του φλαμένκο Γιώτα Μπαρόν, ο Αργεντινός μουσικός και τραγουδιστής Χέρμαν Μάυρ, ο βιρτουόζος της αρμόνικας Κώστας Βλαχόπουλος, ο κοντραμπασίστας Γιώργος Ρούλος, ο Ισπανός κιθαρίστας του φλαμένκο Αλεχάντρο Τσακόν, η χορεύτρια του φλαμένκο Αργυρώ Τσάπου και ο Κουβανός μουσικός και ερμηνευτής Ρέμυ Μαϊλάν, μεταξύ άλλων.

Οι χώροι διεξαγωγής του Φεστιβάλ θα είναι για φέτος: το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (τελετή εγκαινίων), η Τεχνόπολις του Δήμου Αθηναίων, η Στοά του Βιβλίου, το Abanico, το Poems & Crimes Art Bar, το Polis Art Café, το Books Plus/Art & Coffee, ο Πολυχώρος Πολιτισμού Αθηναΐς και το Ίδρυμα Μαρία Τσάκος (τελετή λήξης). Το Φεστιβάλ ΛΕΑ διεξάγεται υπό την αιγίδα και/ή με την υποστήριξη των Πρεσβειών της Αργεντινής, της Βενεζουέλας, της Βραζιλίας, της Ισπανίας, της Κούβας, του Μεξικού, της Ουρουγουάης, του Παναμά, του Περού, της Πορτογαλίας και της Χιλής, της Πρεσβείας της Κολομβίας στη Ρώμη, των Επίτιμων Προξενείων του Ελ Σαλβαδόρ, της Κολομβίας και της Παραγουάης, καθώς και του Δήμου Αθηναίων και του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ελληνικής Δημοκρατίας. Για τη φετινή, ένατη χρονιά του, το Φεστιβάλ διοργανώνουν: το Φεστιβάλ ΛΕΑ, το Sol Latino, το Abanico και το Ίδρυμα Μαρία Τσάκος.

Ελπίζουμε να απολαύσετε το τελικό πρόγραμμα του φετινού Φεστιβάλ ΛΕΑ. Κοιτάξτε το και σημειώστε στο ημερολόγιό σας όλες τις εκδηλώσεις που σκέφτεστε ότι θα σας αρέσουν, γιατί  σίγουρα θα είναι πολλές!


Πηγή: lea-festival.com

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Παρουσιάση βιβλίου Πέντε Κουβανών για τη ζωή τους στις φυλακές των ΗΠΑ (ομιλία Γ. Τσαλαβούτα εκ μέρους ΠΣ "Χοσέ Μαρτί")



Καλησπέρα σας.

Βρισκόμαστε εδώ απόψε για την παρουσίαση του βιβλίου με τίτλο ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΚΟΥΒΑΝΟΙ μιλούν για τη ζωή τους μέσα στην εργατική των ΗΠΑ και υπότιτλο Οι φτωχοί είναι που υφίστανται την αγριότητα του συστήματος «δικαιοσύνης» των ΗΠΑ, από τις εκδόσεις Διεθνές Βήμα σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χοσέ Μαρτί.

Πριν προχωρήσω  στο περιεχόμενο του βιβλίου, επιτρέψτε μου να κάνω μια σύντομη αναφορά στην προηγούμενες εκδόσεις για τους Πέντε Κουβανούς. Υπάρχει καταρχήν το βιβλίο Οι Πέντε Κουβανοί Αγωνιστές στις Φυλακές των ΗΠΑ, εκδόσεις Διεθνές Βήμα (2012), μια συλλογή κειμένων που περιγράφουν την υπόθεση τους, βιογραφικά στοιχεία καθώς και αποσπάσματα από κείμενα τους γραμμένα μέσα στις φυλακές. Επίσης υπάρχουν σε ισπανικά και αγγλικά από τις εκδόσεις Pathfinder τα βιβλία Voces desde la Carcel (Φωνές από τη Φυλακή), με κείμενα των Πέντε αλλά και συγκρατουμένων τους γι’ αυτούς, καθώς και τα δύο βιβλία με τις  ακουαρέλες που ζωγράφισε ο Αντόνιο Γκερέρο στη φυλακή: Yo me muero como viví (Θα πεθάνω όπως έχω ζήσει) και Absueltos por la Solidaridad (Δικαιωμένοι από την Αλληλεγγύη).

Θα ξεκινήσω από το εξώφυλλο. Μπορείτε να δείτε ένα χάρτη των Ηνωμένων Πολιτειών, χωρισμένο σε πέντε περιοχές. Αμέσως μετά τη δίκη, το Δεκέμβρη του 2001, οι Πέντε τοποθετήθηκαν σε πέντε διαφορετικές και απομακρυσμένες μεταξύ τους φυλακές, ώστε να μην έχουν καμία δυνατότητα να επικοινωνήσουν ο ένας με τον άλλο, κατά παράβαση του δικαιώματος αλλά και της συνήθους πρακτικής διεθνώς οι πολιτικοί κρατούμενοι να εκτίουν την ποινή τους στην ίδια φυλακή και συχνά και στα ίδια κελιά ή έστω στην ίδια πτέρυγα. Ήταν μια μόνο –από τις πολλές– μορφές τιμωρίας που υπέστησαν οι πέντε αυτοί άνθρωποι.

Πρόκειται για το έργο με τίτλο Πέντε Απομακρυσμένες Φυλακές, που περιλαμβάνεται στη συλλογή με τις 16 ακουαρέλες της συλλογής Δικαιωμένοι από την Αλληλεγγύη που ζωγράφισε ο Αντόνιο Γκερέρο το 2014, για την τελευταία επέτειο αιχμαλωσίας πριν την απελευθέρωση, και το οποίο επελέγη για εξώφυλλο τόσο της ισπανικής και αγγλικής όσο και της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου που παρουσιάζουμε σήμερα. Έτσι περιγράφει το έργο του ο ίδιος ο καλλιτέχνης:

ΑΝΤΟΝΙΟ ΓΚΕΡΕΡΟ: Επέλεξαν πέντε απομακρυσμένα σημεία για να εκτίσουμε τις άδικες ποινές μας: Ο Χεράρδο στην Καλιφόρνια. Ο Ραμόν στο Τέξας. Ο Ρενέ στην Πενσυνβάνια. Ο Φερνάντο στο Ουισκόνσιν. Εγώ στο Κολοράντο.[…] Παρ’ όλα αυτά, τίποτα δεν μπόρεσε να αποτρέψει εμάς τους Πέντε από να δράσουμε ως ένας άνθρωπος και να διανύσουμε, μαζί με τον λαό μας και τους υποστηρικτές μας απ’ όλο τον κόσμο, τον μακρύ δρόμο για την ελευθερία.

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Γιατί ο Όσκαρ Λόπες ντύθηκε στα μαύρα την ημέρα της απελευθέρωσής του;

Κατά τη διάρκεια της πρώτης του συνέντευξης τύπου την Τετάρτη 17/5 στο Εσκαμπρόν, ο Όσκαρ Λόπες Ριβέρα εξήγησε γιατί ντύθηκε στα μαύρα την ημέρα που επίσημα απελευθερώθηκε μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες κρατούμενος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στη συνέχεια, ο κατάλογος των λόγων που έδωσε για να ντυθεί έτσι:

1) «Όσα χρόνια ήμουν φυλακισμένος ποτέ δεν μπορούσα να ντυθώ με πένθος όταν πέθαιναν αγαπημένοι μου».

2) Σήμερα «τιμάται η Διεθνής Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και της Τρανσφοβίας, και θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου προς αυτή την κοινότητα».

3) «Θέλω να εκφράσω την αλληλεγγύη μου με το κίνημα Black Lives Matter [Οι Μαύρες Ζωές Μετράνε].

4) «Γιατί το μήνυμά μου είναι, και θα είναι αγάπης, όχι μίσους ή φόβου».

5) «Για να εκφράσω την αλληλεγγύη μου στους πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες στις φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών και στην Άνα Μπελέν Μόντες».

6) «Για να εκφράσω την αλληλεγγύη μου στους φοιτητές του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο».

Και κατέληξε:

Ζήτω ο αγώνας για έναν καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο.


Πηγή: cubadebate.cu

Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Παρουσίαση του νέου βιβλίου για τους Πέντε Κουβανούς: Παρασκευή 26 Μάη στις 7μ.μ., στον Πολιτιστικό Χώρο "Φρανσίσκο ντε Μιράντα"



Οι πέντε Κουβανοί επαναστάτες, οι οποίοι επί δεκαέξι χρόνια κρατούνταν στις φυλακές των ΗΠΑ λόγω της δράσης τους για την υπεράσπιση της Κούβας απέναντι στις τρομοκρατικές επιθέσεις από βορειοαμερικανικό έδαφος απελευθερώθηκαν τον Δεκέμβρη του 2014. Απελευθερώθηκαν χάρη στην αλύγιστη αξιοπρέπειά τους, την αντίσταση του κουβανικού λαού και σε ένα εντεινόμενο διεθνές κίνημα αλληλεγγύης. Η συμπεριφορά τους ενσαρκώνει υποδειγματικά την επαναστατική φυσιογνωμία και τις αξίες της σοσιαλιστικής Κούβας.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» σας προσκαλεί στην παρουσίαση του βιβλίου «Οι φτωχοί είναι που υφίστανται την αγριότητα του συστήματος ‘δικαιοσύνης’ των ΗΠΑ» - Οι Πέντε Κουβανοί μιλούν για τη ζωή τους μέσα στην εργατική τάξη των ΗΠΑ, την Παρασκευή 26 Μάη, 7μ.μ., στον Πολιτιστικό Χώρο «Φρανσίσκο Ντε Μιράντα», Χάριτος 6, στο Κολωνάκι. Θα χαιρετίσει η πρέσβειρα της Κούβας, Ζέλμις Μαρία Κορτίνα Ντομίνγκες.
 
Στο σημαντικό αυτό νέο βιβλίο, οι Πέντε (Χεράρδο Ερνάντες, Ραμόν Λαμπανίνο, Αντόνιο Γκερέρο, Φερνάντο Γκονζάλες και Ρενέ Γκονζάλες) περιγράφουν την αγριότητα του καπιταλιστικού συστήματος δικαιοσύνης των ΗΠΑ, μιλούν για την αλληλεγγύη που έδωσαν και πήραν από τα ταξικά τους αδέλφια στη φυλακή, αλλά και για τις σημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Κούβα, απέναντι σε μια αυτοκρατορία που διατηρεί τον στόχο της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στο νησί.

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Εκδήλωση για τα 122 χρόνια από το θάνατο του Χοσέ Μαρτί

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι,

Στις 19 του Μαΐου συμπληρώνονται 122 χρόνια από το θάνατο του Εθνικού Ήρωα της Δημοκρατίας της Κούβας Χοσέ Μαρτί Πέρεζ. Με την ευκαιρία μίας τόσο σημαντικής ημερομηνίας, θα πραγματοποιηθεί μία εκδήλωση μνήμης και τιμής στο πάρκο που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Μιχαλακοπούλου και Αλκμάνος, το Σάββατο 20 Μαίου 2017 στις 11:00 π.μ.

Θα είναι μεγάλη τιμή για μας να υπολογίζουμε στην παρουσία σας σε αυτή την τελετή κατά την οποία θα αποτίσουμε φόρο τιμής στον εξαίρετο πατριώτη, παγκόσμιο Κουβανό, Απόστολο της Ανεξαρτησίας της Κούβας και Πρόδρομο της Ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής.

Παρακαλώ δεχθείτε τη βεβαίωση της βαθύτερης εκτιμησής μου.

Zelmys María Domínguez Cortina
Πρέσβης


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
11.00 Άνοιγμα
11.10 Κατάθεση στεφάνου
11.15 Απαγγελία ποιημάτων από τον ποιητή Jaime Svart
11.25 Χαιρετισμός από την Πρέσβη της Κούβας, Zelmys María Domínguez Cortina
11.40 Χαιρετισμοί του Ελληνο Κουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης και του Πολιτιστικού Συλλόγου Χοσέ Μαρτί
12.00 Τέλος εκδήλωσης



Η νέα προτομή του Χοσέ Μαρτί στην Αθήνα,
που τοποθετήθηκε τον Ιανουάριο του 2014

Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Ρονάλντο: Ένας καπετάνιος, ένας νέος γίγαντας

Eliseo Reyes Rodríguez (Ronaldo)
Tης Lisbet Penín Matos

Ρονάλντο. Ποιος είναι αυτός ο άνδρας; Σήμερα θα τολμούσα να πω ότι είναι αθάνατος, καθώς ακόμα πολλοί άνθρωποι θυμούνται τη γενναιότητα, την αγάπη, την αφοσίωση, την πειθαρχία, τη στοργή, την απλότητα και τον ηρωισμό του.

Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Κούβας, «την καυτή γη». Ίσως ήταν αυτός ένας από τους λόγους που τον ώθησαν και του έδωσαν δύναμη και θάρρος για να γίνει από πολύ νέος ένας από τους ανεκτίμητους άνδρες της ιστορίας και της δόξας αυτού του νησιού της Καραϊβικής.

Ο Ρονάλντο συνάντησε τον έρωτα με τη Νέλια Μπαρέρας. Απ’ αυτή την ένωση γεννήθηκαν τρία παιδιά, ο Ελισέο, η Μαρισέλα και ο Ρενέ. Ανέκδοτες μαρτυρίες επιβεβαιώνουν ότι ήταν ένας άνθρωπος της οικογένειας. Διηγούνται ότι πολλές φορές πήγαινε με τα παιδιά του στη δουλειά για να περνάει χρόνο μαζί τους ενώ εκπλήρωνε τα καθήκοντά του.

Ροναλντο, Ελισέο Ρέγιες, καπετάν Σαν Λουίς… Πόσοι τρόποι για να γνωρίσουμε ένα μόνο άνθρωπο! Πόση τιμή! Πόση αγάπη για την Κούβα!

Στις αναγνώσεις των γραπτών του μπορεί να εκτιμήσει κανείς την ευαισθησία για τη φύση και τις άπειρες σκέψεις που αφιέρωνε στην οικογένειά του:

«Σήμερα βρίσκομαι σε αποστολή περιφρούρησης ενός όμορφου τόπου και λυπούμαι που δεν έχω μαζί μου μια φωτογραφική μηχανή για να βγάλω μερικές φωτογραφίες αυτού του μέρους. Βρίσκομαι σ’ ένα βουνό που είναι ισάξιο με τα πιο γραφικά που έχω δει στις ταινίες. […] Πιο κάτω απ’ το ζεστό φως του πρωινού ήλιου λάμπει ο τόπος και με κάνει να διακόπτω το διάβασμά μου (διαβάζω το Μοναστήρι της Πάρμας) και να θυμάμαι τα αγαπημένα μου πλάσματα: τη σύζυγό μου, τον Ελισεϊτο, τη Μαρισέλα και το Ρενεσίτο […]».

Αλλά πλησίαζε πια η ημερομηνία. Η ημερομηνία που θα έλεγε αντίο στη Νέλια, στα παιδιά του, στη μητέρα του· η ημερομηνία που θα βάδιζε προς τη Γλυκιά Άβυσσο [1].

Τον Ιούλιο του 1966 άρχισε η εκπαίδευση για την ομάδα των διεθνιστών μαχητών. Λίγο μετά ο Ρονάλντο θα ήξερε ποιος ήταν επικεφαλής: ο Τσε. Στο εξής άλλα χώματα θα γίνονταν μάρτυρες της αφοσίωσης και της δέσμευσης του Ρονάλντο. Ο προορισμός ήταν η Βολιβία.

Ήταν 27 ετών όταν το ημερολόγιο σημάδεψε την ημερομηνία 25 Απρίλη 1967. Η αποστολή του ήταν να στήσει μια ενέδρα για να εμποδίσει την προέλαση των εχθρικών στρατευμάτων, αλλά έπεσε κάνοντας το καθήκον του.

Για τον καπετάν Σαν Λουίς ο Τσε έγραψε στο ημερολόγιο του: «Έχουμε χάσει τον καλύτερο άνδρα του αντάρτικου και, φυσικά, έναν από τους στηλοβάτες του, σύντροφο δικό μου από τότε που, σχεδόν παιδί, ήταν αγγελιοφόρος της Τέταρτης Φάλαγγας, μέχρι την εισβολή κι αυτή τη νέα επαναστατική περιπέτεια· για το θάνατό του μένει μόνο να πούμε, για ένα υποθετικό μέλλον που θα μπορούσε να αποκρυσταλλωθεί: Το μικρό λείψανο σου του γενναίου καπετάνιου έχει ξεπεράσει στο άπειρο τη μεταλλική μορφή του…».

Ο καπετάν Σαν Λουίς, ένα νέος γίγαντας. Σήμερα θα ήταν 77 ετών [2].


[1] El dulce abismo: Τραγούδι του Σίλβιο Ροντρίγκες εμπνευσμένο από το γράμμα που έγραψε ο καπετάν Σαν Λουίς στη Νέλια Μπαρόσο πριν φύγει για τη Βολιβία ως μέλος του αντάρτικου του Τσε.
[2] Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πτώση στη μάχη του καπετάν Σαν Λουίς, ο οποίος γεννήθηκε στις 27 Απρίλη 1940. Έπεσε δύο μέρες πριν συμπληρώσει τα 27 χρόνια.