Κυριακή 31 Δεκεμβρίου 2017

Ο Αλέχο Καρπεντιέρ και το μάμπο στα 100χρονα από τη γέννηση του Πέρες Πράδο




Ο Αλέχο Καρπεντιέρ, όπως και ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, ήταν ένας από τους ένθερμους υπερασπιστές του μάμπο του Πέρες Πράδο τη μεγάλη στιγμή που ξεχυνόταν στο μισό κόσμο. Το μάμπο του Πέρες Πράδο σκάει το 1949 με δύο κανονιές: Το ¡Qué rico mambo! και το Mambo No. 5.

Όπως κάθε μουσική που κατακτά τον κόσμο, έχει επίσης συκοφάντες, κρυμμένους πίσω από τις στήλες. Το μάμπο δεν ήταν εξαίρεση. Καταγραφόταν ως χορός ανήθικος, αναξιοπρεπής για μια τίμια δεσποινίδα.

Ο Πέρες Πράδο καταγραφόταν ως μια πραγματική ενσάρκωση του διαβόλου που θα πυρπολούσε τον κόσμο. Ο κουβανός τόλμησε να ερμηνεύσει μια μουσική παρωδώντας τον εθνικό ύμνο του Μεξικού.

Το μάμπο απαγορεύτηκε από κάποια εκκλησιαστικά μέσα, πάνω από όλα το έργο Patricia, ηχογραφημένο με εκκλησιαστικό όργανο. Μετά το χρησιμοποίησαν σαν σάουντρακ της ταινίας Dolce Vita του Φελίνι, ένα πραγματικό διεθνές σκάνδαλο.

Παρασκευή 29 Δεκεμβρίου 2017

Πέθανε ο Φερνάντο Μπίρι, πατέρας του Νέου Λατινοαμερικάνικου Σινεμά

Fernando Birri
Πέθανε την Τετάρτη 27/12 στη Ρώμη της Ιταλίας ο Αργεντίνος κινηματογραφιστής και πατέρας του Νέου Λατινοαμερικάνικου Κινηματογράφου, Φερνάντο Μπίρι, σε ηλικία 92 ετών.

Ο Μπίρι γεννήθηκε το 1925 στη Σάντα Φε της Αργεντινής. Το 1956 ίδρυσε το Ινστιτούτο Εθνικού Παράκτιου Πανεπιστημίου στην Αργεντινή, και το 1986 τη Διεθνή Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος στην Κούβα, στην παρέμεινε διευθυντής μέχρι το 1991. Στην ίδια σχολή δίδαξε επίσης ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.

«Πέθανε ένας από τους πατέρας του σύγχρονου λατινοαμερικάνικου σινεμά, ο Φερνάντο Μπίρι. Με τον Μπίρι τελειώνει μια κομβική περίοδος στον κινηματογράφο μας. Ευχαριστούμε αγαπημένε δάσκαλε για τη αφοσίωση και την αγάπη σου για το Σινεμά και τη Δική μας Αμερική», δήλωσε ο καθηγητής Αρμάντο Ρούσι. 
Ο Fernando Birri (δεξιά) μαζί με τον Φιντέλ Κάστρο και τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
στα εγκαίνια της Σχολής Κινηματογράφου του Σαν Αντόνιο ντε λος Μπάνιος (15.12.1986)

Ο Μπίρι τιμήθηκε το 1986 στο 8ο Φεστιβάλ Νέου Λατινοαμερικάνικου Σινεμά στην Αβάνα. Το 2010, έλαβε τον ασημένιο Κόνδωρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μαρ ντε Πλάτα για το σύνολο του έργου του. Το 2015 τιμήθηκε από την πρώην πρόεδρο της Αργεντινής Κριστίνα Φερνάντες ντε Κίρσνερ στο προεδρικό μέγαρο και τον προηγούμενο Μάη δέχτηκε αναγνώριση στο σινέ Γκομόντ για την Ημέρα Ντοκιμαντερίστα.

Ανάμεσα στις δημιουργίες του ξεχωρίζουν: El Fausto Criollo (2011), El siglo del viento (1999), Che, ¿muerte de una utopía? (1997), Mi hijo el Che (1985), Los inundados (1962). Επίσης, συμμετείχε στις ταινίες Donde comienza el camino (2005), Paisajes devorados (2012), BirriLata, una vuelta en tren (2015) και Ata tu arado a una estrella (2017), μεταξύ άλλων.

Εκτός από τον κινηματογράφο, στα νεανικά του χρόνια είχε ασχοληθεί με την ποίηση και το θέατρο.

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2017

Ο Μαραντόνα καταδικάζει την καταστολή στην Αργεντινή, στον απόηχο των διαμαρτυριών κατά του νέου συνταξιοδοτικού νόμου


 
Ο θρύλος του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ο αργεντινός Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, καταδίκασε την καταστολή κατά των συμμετεχόντων στη μαζική κινητοποίηση της Δευτέρας κατά της προσαρμογής στις συντάξεις, που συζητoύνταν στο Κογκρέσο.

"Θέλω να βλέπω τον κόσμο της χώρας μου όπως την ημέρα που φέραμε το κύπελλο το 1986. Δεν θέλω να τον βλέπω όπως τον είδα σήμερα. Και προσοχή, εδώ δεν υπάρχει πολιτική σημαία. Εδώ υπάρχει κόσμος που υποφέρει. Ζήτω η Αργεντινή!", έγραψε ο Μαραντόνα στο λογαριασμό του στο Instagram.

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλοί χρήστες έχουν δημοσιεύσει φωτογραφίες και βίντεο που δείχνουν τη μαζική καταστολή της Δευτέρας, με αποτέλεσμα πολλούς τραυματίες, σε αρκετές περιπτώσεις ηλικιωμένους.

Ο Edgardo Esteban έγραψε: "Μαύρη Δευτέρα στην Αργεντινή. Άλλη μια φορά κυνήγι ανθρώπων. Ενώ στο Κογκρέσο συζητείται ο νόμος μεταρρυθμίσεων στις παροχές, απέξω η καταστολή συνεχίζεται. Πολλοί οι τραυματίες από πετροβολισμούς και πλαστικές σφαίρες σαν αποτέλεσμα της αστυνομικής καταστολής".

Πηγή: Telesur

ΥΓ: Η μεταρρύθμιση στο συνταξιοδοτικό που ήθελε να περάσει ο πρόεδρος Μάκρι έγινε τελικά νόμος χθες Τρίτη στη βουλή της Αργεντινής, με οριακή πλειοψηφία 127 υπέρ, 116 κατά, 2 λευκά και 10 απουσίες. Στους 107 κυβερνητικούς βουλευτές χρειάστηκε να προστεθούν άλλοι 20 περονιστές από τις επαρχίες, οι αποκαλούμενοι dialoguistas (συναινετικοί). Οι τελευταίοι υπερψήφισαν το νόμο που περικόπτει τις συντάξεις με το επιχείρημα ότι οι επαρχίες τους χρειάζονται την κρατική χρηματοδότηση για να πληρώσουν μισθούς και επιδόματα (Πηγή: pagina12.ar).

Πέμπτη 14 Δεκεμβρίου 2017

Πουέρτο Ρίκο: Η ανεξαρτησία είναι αναγκαιότητα


Μ. Μισαηλίδης (αριστερά) - Γ. Τσαλαβούτας (δεξιά)
Παραθέτω την ομιλία μου στην εκδήλωση της 9/12/2017:  Πουέρτο Ρίκο: η ανεξαρτησία είναι αναγκαιότητα

 Σήμερα θα συζητήσουμε για το Πουέρτο Ρίκο, για την ιστορία του, για τις  πρόσφατες εξελίξεις στην οικονομία του καθώς και το σαρωτικό χτύπημα του τυφώνα Μαρία πριν 2 ½ μήνες περίπου, με αφορμή το μικρό αυτό βιβλίο του Ραφαέλ Κάνσελ Μιράντα, ιστορικού ηγέτη του αγώνα για την ανεξαρτησία, με τίτλο «Πουέρτο Ρίκο: Η ανεξαρτησία είναι αναγκαιότητα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Pathfinder σε αγγλικά και ισπανικά. Θα γίνει επίσης εκτενής αναφορά στο ζήτημα των πολιτικών κρατουμένων από το Πουέρτο Ρίκο σε φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών.


Ι. ΓΕΝΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Το Πουέρτο Ρίκο είναι νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής, που αποτελείται από το ομώνυμο νησί, το μικρότερο σε μέγεθος των Μεγάλων Αντιλλών (με έκταση περίπου όσο η Κύπρος), και αρκετά μικρότερα, με σημαντικότερα τα Βιέκες, Μόνα και Κουλέμπρα. Έχει πληθυσμό περίπου 3,5 εκατ. κατοίκους, ενώ άλλοι τόσοι περίπου είναι οι πορτορικάνοι της διασποράς, που στη συντριπτική πλειοψηφία τους ζουν και εργάζονται στις ΗΠΑ. Το Πουέρτο Ρίκο ήταν ισπανική αποικία από την άφιξη του Κολόμβου το 1493 μέχρι το 1898, όταν οι Ισπανοί ηττήθηκαν στον ισπανοαμερικανικό πόλεμο και αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν τις τελευταίες αποικίες τους, δηλ. την Κούβα, το Πουέρτο Ρίκο και τις Φιλιππίνες.

Από τότε το Πουέρτο Ρίκο έγινε αποικία των ΗΠΑ. Από το 1917, όταν ψηφίστηκε ο Νόμος Τζόουνς, οι κάτοικοι του Πουέρτο Ρίκο είναι τυπικά πολίτες των ΗΠΑ, όχι όμως με τα ίδια δικαιώματα. Από το 1952 εγκαινιάστηκε το νέο-αποικιακό καθεστώς του λεγόμενου «Ελεύθερου Συνδεδεμένου Κράτους» (Estado Libre Asociado στα ισπανικά) ή «Κοινοπολιτείας» (Commonwealth of Puerto Rico στα αγγλικά), με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, «είναι μη ενσωματωμένη περιοχή που ανήκει αλλά δεν αποτελεί τμήμα των Ηνωμένων Πολιτειών».

Το Πουέρτο Ρίκο έχει δικό του σύνταγμα και κυβέρνηση, αλλά για τα πιο σημαντικά ζητήματα –κυρίως σχέσεις με το εξωτερικό- αποφασίζουν το Κογκρέσο και ο πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το νησιωτικό κράτος να μην μπορεί να κηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία του. Επίσης οι πολίτες του Πουέρτο Ρίκο δεν μπορούν να ψηφίσουν στις εκλογές των ΗΠΑ, παρά μόνο αν είναι μόνιμοι κάτοικοι σε κάποια από τις 50 πολιτείες ή το Διαμέρισμα της Ουάσινγκτον.

Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

"Να λευτερωθούμε για να ξεσηκωθούμε", του Ραφαέλ Κάνσελ Μιράντα

Rafael Cancel Miranda
Liberarnos para levantarnos

Να λευτερωθούμε για να ξεσηκωθούμε
Ningún huracán,
llámese María o Trump,
podría jamás doblegar
a un pueblo de cara al sol.

Κανένας τυφώνας,
ας λέγεται και Μαρία ή Τραμπ,
ποτέ  δε θα μπορούσε να λυγίσει
με πρόσωπο στον ήλιο έναν λαό.
No supliques, pueblo mío,
los derechos se demandan,
y a ti te sobran los bríos
para confrontar el mañana. 

Μην ικετεύεις, λαέ μου,
τα δικαιώματα διεκδικούνται,
κι από σένα το σφρίγος περισσεύει
το αύριο για ν’ αντιμετωπίσεις.
Tú no eres aguantón,
como quisieran que fueras
los que ven al invasor
como autoridad suprema. 

Εσύ ανεκτικός δεν είσαι,
όπως θα ήθελαν να είσαι
αυτοί που βλέπουν τον εισβολέα
σαν αρχή ανωτέρα.

Somos hijos de Betances,
Mariana y de Albizu,
y seguiremos pa'lante,
sin temor al enemigo. 

Είμαστε τέκνα του Μπετάνσες [1],
της Μαριάνα [2] και του Αλμπίσου [3]
και θα συνεχίσουμε εμπρός,
χωρίς φόβο στον εχθρό.
Pues somos un pueblo fuerte,
lo dice nuestra historia,
aunque quieren convencerte
de que somos de alma floja.

Γιατί είμαστε λαός δυνατός,
η ιστορία μας το λέει,
αν και θέλουν να σε πείσουν
ότι είσαι στην ψυχή μαλθακός.
No es cuestión de levantarte
y seguir encadenado,
es cuestión de liberarte
y marcar tus propios pasos. 

Δεν είναι θέμα να σηκωθείς
και αλυσοδεμένος να συνεχίσεις,
είναι θέμα να λευτερωθείς
και τα δικά σου βήματα να σφραγίσεις.
Rafael Cancel Miranda
6 de diciembre de 2017

Ραφαέλ Κάνσελ Μιράντα [4]
6 Δεκέμβρη 2017


(Gracias a Deborah Santana Berman por compartir este poema. / Ευχαριστώ την Ντέμπορα Σαντάνα Μπέρμαν που μου κοινοποίησε αυτό το ποίημα.)


[1] Ramón Emeterio Betances y Alacán [1827-1898]. Θεωρείται Πατέρας του πορτορικάνικου κινήματος ανεξαρτησίας, και μεγάλος υπέρμαχος της κατάργησης της δουλείας.
[2] Mariana Grajales Cuello (1808–1893). Κουβανή πατριώτισσα και εμβληματική μορφή των αγώνων του γυναικείου κινήματος και κατά της δουλείας. Οι γιοί της –με πιο γνωστό τον Αντόνιο Μασέο Γκραχάλες- πολέμησαν για την ανεξαρτησία της Κούβας.
[3] Pedro Albizu Campos (1891–1965). Ηγετική μορφή του κινήματος ανεξαρτησίας του Πουέρτο Ρίκο από το 1930 μέχρι το θάνατό του.
[4] Rafael Cancel Miranda (1930). Ο σημαντικότερος ίσως εν ζωή πορτορικάνος αγωνιστής της ανεξαρτησίας. Καταδικάστηκε σε πολυετή φυλάκιση για την ένοπλη επίθεση, μαζί με άλλους τρεις νέους πατριώτες, στο κογκρέσο των ΗΠΑ το 1954 με σκοπό για να τραβήξουν την διεθνή προσοχή σχετικά με το αποικιακό ζήτημα του Πουέρτο Ρίκο. Κάτω από διεθνή πίεση απελευθερώθηκε το 1979, μετά από 25 χρόνια στη φυλακή. Του ιδίου: Ευχαριστώ, Φιντέλ

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Πουέρτο Ρίκο: Η ανεξαρτησία είναι αναγκαιότητα, Σάββατο 9 Δεκέμβρη, 7.00 μμ

Οι εκδόσεις Διεθνές Βήμα σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου

Πουέρτο Ρίκο:
η ανεξαρτησία είναι αναγκαιότητα
Rafael Cancel Miranda
(Puerto Rico:
independence is a necessity)


Σάββατο 9 Δεκέμβρη, 7.00 μμ
Σόλωνος 142, Πλ. Κάνιγγος, 3ος όροφος, Αθήνα

Το Πουέρτο Ρίκο, νησί της Καραϊβικής, έγινε αποικία των ΗΠΑ το 1898. Από τότε ο λαός του Πουέρτο Ρίκο υφίσταται τις συνέπειες της αποικιοκρατίας. Ο λαός του νησιού έχει επίσης δείξει ότι είναι ικανός να παλέψει. Ο Rafael Cancel Miranda είναι ένας ιστορικός ηγέτης του αγώνα για την ανεξαρτησία. Πέρασε πάνω από 25 χρόνια στις φυλακές των ΗΠΑ για τη δράση του υπέρ της ανεξαρτησίας. Υπήρξε και παραμένει υπέρμαχος της σοσιαλιστικής επανάστασης στο αδελφό νησί της Κούβας, η οποία από το 1898 μέχρι την επανάσταση του 1959 ήταν επίσης ημι-αποικία των ΗΠΑ.



Η συζήτηση περιλαμβάνει τα θέματα:
-  Η ιστορία της αποικιοκρατίας του Πουέρτο Ρίκο από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και γιατί η ανεξαρτησία είναι μια αναγκαιότητα για τον λαό αυτού του νησιού.
-  Η τρέχουσα κρίση χρέους και η οικονομική ύφεση στο Πουέρτο Ρίκο. Το χρέος στους χρηματοπιστωτικούς θεσμούς των ΗΠΑ είναι πάνω από $70 δις. Στα 3,7 εκατομμύρια κατοίκους του νησιού έχουν επιβληθεί σκληρά μέτρα λιτότητας από την Ουάσιγκτον, με αποτέλεσμα δραστικές μειώσεις στις κοινωνικές παροχές και τους μισθούς σε μαζικό επίπεδο. Σε αυτά προστίθενται οι οδυνηρές επιπτώσεις από το πρόσφατο πλήγμα του τυφώνα Μαρία.
-  Η απελευθέρωση του αγωνιστή για την ανεξαρτησία Oscar Lopez Rivera από τις φυλακές των ΗΠΑ τον Μάη του 2017 μετά από 36 χρόνια, η άνοδος της αντίστασης των εργαζομένων και η αυξανόμενη υποστήριξη της ανεξαρτησίας.


Τη συζήτηση θα ανοίξουν:

Ο Γιάννης Τσαλαβούτας – Μέλος του Πολιτιστικού Συλλόγου «Χοσέ Μαρτί».
Ο Μπάμπης Μισαηλίδης (*) – Εκδόσεις Διεθνές Βήμα

Τηλ. 210 88 33 002, info@diethnesvima.com, www.diethnesvima.com, Διεθνές Βήμα / Facebook

(*) Ενώ ζούσε στη Νέα Υόρκη, o Μπάμπης συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για τους πολιτικούς κρατούμενους του Πουέρτο Ρίκο και για την απομάκρυνση της ναυτικής βάσης των ΗΠΑ από το Vieques του Πουέρτο Ρίκο.