Νέο βιβλίο για την κουβανική επανάσταση: "Η ιστορία μας γράφεται ακόμη"

Η διαδρομή τριών Κινεζο-Κουβανών στρατηγών στην Κουβανική Επανάσταση

των Αρμάντο Τσόι, Γουστάβο Τσούι, Μοϊσές Σίο Γουονγκ

Οπισθόφυλλο:

«Ποιο ήταν το πιο σημαντικό μέτρο που πάρθηκε για να ξεριζωθούν οι διακρίσεις σε βάρος των Κινέζων και των μαύρων στην Κούβα; Ήταν η ίδια η σοσιαλιστική επανάσταση.»

Ο Αρμάντο Τσόι, ο Γουστάβο Τσούι και ο Μοϊσές Σίο Γουόνγκ, τρεις νεαροί Κουβανοί κινεζικής καταγωγής, ρίχτηκαν στη μεγάλη προλεταριακή μάχη που καθόρισε τη γενιά τους. Έγιναν μαχητές στον παράνομο αγώνα των πόλεων και τον επαναστατικό πόλεμο που ανέτρεψε μια στηριζόμενη από τις ΗΠΑ δικτατορία και άνοιξε τον δρόμο προς τη σοσιαλιστική επανάσταση. Και οι τρεις τους μετέπειτα έγιναν στρατηγοί των Επαναστατικών Ενόπλων Δυνάμεων της Κούβας.

Ρονάλντο: Ένας καπετάνιος, ένας νέος γίγαντας

Eliseo Reyes Rodríguez (Ronaldo)

Tης Lisbet Penín Matos

Ρονάλντο. Ποιος είναι αυτός ο άνδρας; Σήμερα θα τολμούσα να πω ότι είναι αθάνατος, καθώς ακόμα πολλοί άνθρωποι θυμούνται τη γενναιότητα, την αγάπη, την αφοσίωση, την πειθαρχία, τη στοργή, την απλότητα και τον ηρωισμό του.

Γεννήθηκε στο Σαντιάγο της Κούβας, «την καυτή γη». Ίσως ήταν αυτός ένας από τους λόγους που τον ώθησαν και του έδωσαν δύναμη και θάρρος για να γίνει από πολύ νέος ένας από τους ανεκτίμητους άνδρες της ιστορίας και της δόξας αυτού του νησιού της Καραϊβικής.

Ο Ρονάλντο συνάντησε τον έρωτα με τη Νέλια Μπαρέρας. Απ’ αυτή την ένωση γεννήθηκαν τρία παιδιά, ο Ελισέο, η Μαρισέλα και ο Ρενέ. Ανέκδοτες μαρτυρίες επιβεβαιώνουν ότι ήταν ένας άνθρωπος της οικογένειας. Διηγούνται ότι πολλές φορές πήγαινε με τα παιδιά του στη δουλειά για να περνάει χρόνο μαζί τους ενώ εκπλήρωνε τα καθήκοντά του.

Ροναλντο, Ελισέο Ρέγιες, καπετάν Σαν Λουίς… Πόσοι τρόποι για να γνωρίσουμε ένα μόνο άνθρωπο! Πόση τιμή! Πόση αγάπη για την Κούβα!

Στις αναγνώσεις των γραπτών του μπορεί να εκτιμήσει κανείς την ευαισθησία για τη φύση και τις άπειρες σκέψεις που αφιέρωνε στην οικογένειά του:

«Σήμερα βρίσκομαι σε αποστολή περιφρούρησης ενός όμορφου τόπου και λυπούμαι που δεν έχω μαζί μου μια φωτογραφική μηχανή για να βγάλω μερικές φωτογραφίες αυτού του μέρους. Βρίσκομαι σ’ ένα βουνό που είναι ισάξιο με τα πιο γραφικά που έχω δει στις ταινίες. […] Πιο κάτω απ’ το ζεστό φως του πρωινού ήλιου λάμπει ο τόπος και με κάνει να διακόπτω το διάβασμά μου (διαβάζω το Μοναστήρι της Πάρμας) και να θυμάμαι τα αγαπημένα μου πλάσματα: τη σύζυγό μου, τον Ελισεϊτο, τη Μαρισέλα και το Ρενεσίτο […]».

Αλλά πλησίαζε πια η ημερομηνία. Η ημερομηνία που θα έλεγε αντίο στη Νέλια, στα παιδιά του, στη μητέρα του· η ημερομηνία που θα βάδιζε προς τη Γλυκιά Άβυσσο [1].

Τον Ιούλιο του 1966 άρχισε η εκπαίδευση για την ομάδα των διεθνιστών μαχητών. Λίγο μετά ο Ρονάλντο θα ήξερε ποιος ήταν επικεφαλής: ο Τσε. Στο εξής άλλα χώματα θα γίνονταν μάρτυρες της αφοσίωσης και της δέσμευσης του Ρονάλντο. Ο προορισμός ήταν η Βολιβία.

Ήταν 27 ετών όταν το ημερολόγιο σημάδεψε την ημερομηνία 25 Απρίλη 1967. Η αποστολή του ήταν να στήσει μια ενέδρα για να εμποδίσει την προέλαση των εχθρικών στρατευμάτων, αλλά έπεσε κάνοντας το καθήκον του.

Για τον καπετάν Σαν Λουίς ο Τσε έγραψε στο ημερολόγιο του: «Έχουμε χάσει τον καλύτερο άνδρα του αντάρτικου και, φυσικά, έναν από τους στηλοβάτες του, σύντροφο δικό μου από τότε που, σχεδόν παιδί, ήταν αγγελιοφόρος της Τέταρτης Φάλαγγας, μέχρι την εισβολή κι αυτή τη νέα επαναστατική περιπέτεια· για το θάνατό του μένει μόνο να πούμε, για ένα υποθετικό μέλλον που θα μπορούσε να αποκρυσταλλωθεί: Το μικρό λείψανο σου του γενναίου καπετάνιου έχει ξεπεράσει στο άπειρο τη μεταλλική μορφή του…».

Ο καπετάν Σαν Λουίς, ένα νέος γίγαντας. Σήμερα θα ήταν 77 ετών [2].

[1] El dulce abismo: Τραγούδι του Σίλβιο Ροντρίγκες εμπνευσμένο από το γράμμα που έγραψε ο καπετάν Σαν Λουίς στη Νέλια Μπαρόσο πριν φύγει για τη Βολιβία ως μέλος του αντάρτικου του Τσε.

[2] Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πτώση στη μάχη του καπετάν Σαν Λουίς, ο οποίος γεννήθηκε στις 27 Απρίλη 1940. Έπεσε δύο μέρες πριν συμπληρώσει τα 27 χρόνια.  

Πηγή: razonesdecuba.cubadebate.cu 

Εκδήλωση: 58 χρόνια ζωντανής επανάστασης 29/1/2017

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Το 2017 μπήκε χωρίς τη φυσική παρουσία του ιστορικού ηγέτη Φιντέλ Κάστρο, αλλά με το πνεύμα της σοσιαλιστικής επανάστασης της Κούβας ζωντανό και μάχιμο.

Την Κυριακή 29 Γενάρη θα τιμήσουμε και θα γιορτάσουμε μαζί τα 58 χρόνια της κουβανικής επανάστασης, και τη 2η επέτειο από την απελευθέρωση των Πέντε Κουβανών αγωνιστών από τις φυλακές των ΗΠΑ.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας ομαλοποίησης των σχέσεων Κούβας-ΗΠΑ, ο κουβανικός λαός εξακολουθεί να αγωνίζεται για την άρση του εγκληματικού αποκλεισμού και για την επιστροφή του εδάφους της ναυτικής βάσης του Γκουαντάναμο που παράνομα κατέχουν οι ΗΠΑ.

Η αλληλεγγύη και η γνωριμία με τη σοσιαλιστική Κούβα είναι σήμερα πιο επίκαιρα από ποτέ. Σας περιμένουμε!

Κυριακή, 29 Γενάρη, 6.00 μμ

Στην αίθουσα της ASCLAYE

Φαλήρου 42^α, Κουκάκι (μετρό Συγγρού-Φιξ)

Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί»

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΥΒΑΣ

Facebook event

Εκδήλωση Ελληνοκουβανικού για 57η επέτειο της Κουβανικής Επανάστασης (ταινία Soy Cuba)

Ο ΕΛΛΗΝΟΚΟΥΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει προς τιμή της 57ης επετείου της νίκης της Κουβανικής Επανάστασης την Κυριακή, 6 Μάρτη και ώρα 10.30 π.μ. στον κινηματογράφο «Αλκυονίδα. Ιουλιανού 42-46, Πλατεία Βικτωρίας.

Θα χαιρετίσει ο Πρέσβης της Κούβας Οσβάλντο Κομπάτσο Μαρτίνες και Θα προβληθεί η ταινία: «Είμαι η Κούβα».

Πηγή: ellinokouvanikos.gr

Λίγα Λόγια για την ταινία Soy Cuba (Είμαι η Κούβα): 

Πρόκειται για σοβιετοκουβανική ταινία του 1964, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Καλατόζοφ. Η επαναστατική κυβέρνηση της Κούβας, με την οικονομική και τεχνική συνδρομή της Σοβιετικής Ένωσης, γύρισε αυτή την ταινία με σκοπό να προβάλει διεθνώς την Κούβανική Επανάσταση. Παρά τις μεγάλες προσδοκίες, η ταινία είχε μάλλον μικρό αντίκτυπο στην εποχή της και παραλίγο να χαθεί δια παντός. Ένα αντίγραφό της διασώθηκε από ένα μικρό στούντιο του Σαν Φρανσίσκο και το 2003 αποκαταστημένη πλήρως, με τη συμβολή καταξιωμένων κινηματογραφιστών όπως ο Μάρτιν Σκορσέζε και ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, η ταινία συμμετείχε στο φεστιβάλ των Κανών.

Αποτελείται από 4 ιστορίες που εκτυλίσσονται λίγο πριν την πτώση του δικτάτορα Μπατίστα και δείχνουν τη σταδιακή αλλαγή της στάσης του κουβανικού λαού από την παθητικότητα στην δυναμική αντίσταση. Στην πρώτη ιστορία, η Μαρία, μια φτωχή κοπέλα εκθαμβωτικής ομορφιάς, αναγκάζεται να καταφύγει στην πορνεία, προσφέροντας τις υπηρεσίες της σε πλούσιους βορειοαμερικανούς τουρίστες. Στη δεύτερη ο Πέδρο, ένας γέρος αγρότης, βάζει φωτιά στο κτήμα όπου καλλιεργεί ζαχαροκάλαμο όταν του ανακοινώνει ο επιστάτης ότι πουλήθηκε στη United Fruit Company. Στην τρίτη ιστορία (απ' όπου το πιο κάτω απόσπασμα) ο Ενρίκε, ένας ιδεαλιστής φοιτητής, καθοδηγεί μια φοιτητική διαδήλωση και πέφτει νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας. Στην τέταρτη και τελευταία, ένας αντάρτης ζητά τροφή και καταφύγιο από μια φτωχή οικογένεια χωρικών. Κατά τη διάρκεια του γεύματος προσπαθεί μάταια να πείσει τον άνδρα της οικογένειας, το Μαριάνο, να προσχωρήσει στους αντάρτες. Ενώ ο αντάρτης έχει φύγει η αεροπορία του Μπατίστα βομβαρδίζει το βουνό και καταστρέφει την καλύβα και τα λιγοστά υπάρχοντα του Μαριάνο, αναγκάζοντάς τον να ακολουθήσει κι αυτός τον επικίνδυνο «δρόμο του φωτεινού αστεριού», που θα τον οδηγήσει τελικά θριαμβευτή στην Αβάνα.

Η ταινία είναι ένα εξαιρετικό δείγμα "στρατευμένης" τέχνης και άξιο τέκνο της σχολής Αϊζενστάιν, χωρίς να φτάνει σε προπαγανδιστικές ακρότητες. Δείχνει την εκμετάλλευση και ταπείνωση του κουβανικού λαού στα χρόνια της πλήρους κυριαρχίας των ΗΠΑ στο νησί, τους πρώτους πυρήνες ανυπακοής και αντίστασης και τελικά τη μαζική στράτευση κατά της τυραννίας μέχρι το θρίαμβο.

Όταν γεννιέται κάποιος, έχει μπροστά του δύο δρόμους.
Τον δρόμο του ζυγού, που σε υποδουλώνει,
Και το δρόμο του αστεριού που φωτίζει, αλλά σκοτώνει.

Χοσέ Μαρτί

(από Κελαηδίσματα)