Στις 4 Φλεβάρη του 1962 ο ηγέτης της Κουβανικής
Επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, εκφώνησε μπροστά σε χιλιάδες κουβανούς την Δεύτερη
Διακήρυξη της Αβάνας, η οποία έθεσε τις βάσεις για τον αγώνα και την ενότητα
των λαών της Λατινικής Αμερικής κατά του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ. Γι’ αυτό και
έχει χαρακτηριστεί ως ένα έγγραφο εξαιρετικά σημαντικό για τους λαούς της Λατινικής
Αμερικής.
Η αποβολή της
Κούβας από τον Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών κατά την 8η
Συμβουλευτική Συνάντηση των Υπουργών Εξωτερικών, τον Ιανουάριο του 1962 στην
Πούντα ντελ Έστε της Ουρουγουάης, ήταν το γεγονός που προκάλεσε την 2η
Διακήρυξη της Αβάνας.
Η Διακήρυξη
εγκρίθηκε με επευφημίες στη Γενική Συνέλευση του συγκεντρωμένου λαού στην
Πλατεία της Επανάστασης Χοσέ Μαρτί. Στο κείμενο επισημοποιήθηκε η απόφαση του
κουβανικού λαού να συνεχίσει να αντιστέκεται και να οικοδομεί τον σοσιαλισμό,
παρά τις δυσκολίες και τις πιέσεις που δεχόταν από την πλευρά της κυβέρνησης
των Ηνωμένων Πολιτειών.
Με το πέρασμα των χρόνων η Διακήρυξη έγινε μια αληθινή διατύπωση αρχών, υπέρ
της προβολής και του καλέσματος προς τη Λατινική Αμερική της Κουβανικής
Επανάστασης, με ένα βαθύ σεβασμό στον σοσιαλιστικό και διεθνιστικό χαρακτήρα της
κουβανικής πολιτικής διαδικασίας.
Το ιστορικό κείμενο αρχίζει θυμίζοντας τις προβλέψεις που έκανε το 1895 ο
απόστολος της ανεξαρτησίας της Κούβας, Χοσέ Μαρτί, πεπεισμένος για τον κίνδυνο
που συμβόλιζαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για τους λαούς της Αμερικής και ιδιαίτερα
για το νησί.
Στην παρέμβασή του ο κομαντάντε Φιντέλ Κάστρο κατήγγειλε τον παρεμβατισμό
των Ηνωμένων Πολιτειών στην εσωτερική πολιτική των χωρών της Λατινικής
Αμερικής, που εκδηλωνόταν κάθε φορά με πιο ανοιχτό τρόπο. Στη Διακήρυξη επαναδιατυπώθηκε
η εθνική αξιοπρέπεια, η αυτοδιάθεση και η κυριαρχία του κουβανικού έθνους
απέναντι στις επιθέσεις και τα αποσταθεροποιητικά σχέδια που οργάνωνε και
προωθούσε η Ουάσινγκτον.
Πηγή: Telesur
