Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

40 χρόνια από την κατάληψη της Σαϊγκόν

Τεθωρακισμένο του Λαϊκού Στρατού του Βιετνάμ εισέρχεται θριαμβευτικά στο προεδρικό μέγαρο της Σαϊγκόν

Έτοιμοι είναι οι βιετναμέζοι να γιορτάσουν τα 40 χρόνια από το θρίαμβο απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο από τον οποίο κανείς δεν πίστευε ότι η χώρα θα μπορούσε να ορθοποδήσει ξανά.

Για την Τετάρτη 29 Απριλίου έχει προγραμματιστεί μεγάλη στρατιωτική παρέλαση στην πρωτεύουσα Χο Τσι Μινχ (πρώην Σαϊγκόν), για να τιμηθεί η επέτειος παράδοση της πρωτεύουσας του Νότιου Βιετνάμ –που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ– και την ουσιαστική λήξη ενός αιματηρού 10ετούς πολέμου με εκατομμύρια νεκρούς.

Ο ένοπλος αγώνας των Βιετναμέζων στο 2ο Πόλεμο της Ινδοκίνας (1965-1975), που ακολούθησε τον 1o απελευθερωτικό πόλεμο κατά των γάλλων αποικιοκρατών (1946-1954), άνοιξε το δρόμο για την ενοποίηση του Βιετνάμ. Στη νίκη έπαιξε καθοριστικό ρόλο η συμμετοχή των επίλεκτων δυνάμεων του Λαϊκού Στρατού.

Γιγαντοαφίσα για τη νίκη στον πόλεμο του Βιετνάμ
Στις εορταστικές εκδηλώσεις θα τιμηθεί επίσης ο ρόλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Βιετνάμ και του ιδρυτή του Χο Τσι Μινχ (1890 – 1969). Το ΚΚΒ προώθησε επιτυχημένες πολιτικές μεταρρυθμίσεις στα τέλη της δεκαετίας του 80’, οι οποίες έδωσαν ώθηση στην οικονομία πετυχαίνοντας εντυπωσιακή ανάπτυξη μέσω προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και μεγάλη μείωση της φτώχειας. Μετά από 24 χρόνια αδιάλειπτης ανάπτυξης, ο ρυθμός οικονομικής μεγένθυσης για το 2015 εκτιμάται στο 6,2%.


Πηγή: Telesur

Κυριακή 19 Απριλίου 2015

Σημείωμα της οικογένειας του Τσε για την παρουσία του Φέλιξ Ροντρίγκες στον Παναμά

Η Αλέιδα, η Σέλια, ο Καμίλο και ο Ερνέστο Γκεβάρα Μαρτς, τα παιδιά του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, μαζί με τη μητέρα τους Αλέιδα Μαρτς, έγραψαν το παρακάτω σημείωμα για να εκφράσουν την ενόχλησή τους για την παρουσία στον Παναμά του Φέλιξ Ροντρίγκες [1], δολοφόνου του πατέρα τους στη Βολιβία, σε κύκλους της κουβανικής "αντιπολίτευσης" που στόχο είχαν να σαμποτάρουν τη Σύνοδο των Αμερικών που έλαβε χώρα 9 και 10 Απριλίου στη χώρα της Κεντρικής Αμερικής (βλ. σχετικά και MERCENARIOS (ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ) στον Παναμά).

Σημείωμα των παιδιών του Τσε για την παρουσία του Φέλιξ Ροντρίγκες στα πλαίσια της Συνόδου των Αμερικών

Πριν λίγες μόλις ημέρες πληροφορηθήκαμε την συγκλονιστική είδηση που διαδόθηκε, σαν πυροτέχνημα, παντού: Ο Φέλιξ Ροντρίγκες (Ο "Γάτος") ήταν στον Παναμά, με σκοπό να παραστεί σε ένα ψευδεπίγραφο "Συμπόσιο για την Κουβανική Ενότητα" που διεξήχθη, αν σκεφτούμε με ανήκουστη αφέλεια, συμπτωματικά με τη Σύνοδο των Αμερικών. Μαζί με άλλους του ιδίου φυράματος, σε ένα ξέσπασμα πατριωτισμού, προσπάθησαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον Απόστολο της ανεξαρτησίας της Κούβας, Χοσέ Μαρτί, χειρονομία που, "τυχαία", συνέπιπτε επίσης με παρόμοια κίνηση της δικής μας αντιπροσωπίας, στο μνημείο που βρίσκεται μπροστά στην έδρα της κουβανικής πρεσβείας στην παναμέζικη πρωτεύουσα. Έχουμε αντιληφθεί ότι τέτοια προσβολή δεν έμεινε χωρίς απάντηση εκ μέρους των φίλων της επαναστατικής Κούβας και των κουβανών συντρόφων που βρίσκονταν εκεί.

Ακριβώς με αυτό το είδος ατόμου, που όλη του τη ζωή ήταν μαριονέτα της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που οργάνωσε και παρενέβη στην εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, στον εγκληματικό πόλεμο στο Βιετνάμ και σε πολλές άλλες δράσεις ενορχηστρωμένες από το αφεντικό του, οι οποίες βύθισαν στο πένθος αμέτρητες οικογένειες, σε διάφορα μέρη του κόσμου· που ανήκε στη CIA, στον αμερικανικό στρατό, μεταξύ άλλων ανήλθε στην ιεραρχία του, προφανώς, μέχρι εκεί που επέτρεπαν να φτάσει σε ένα υποκείμενο αυτής της ποιότητας, γνωρίζουμε ήδη καλά ότι τους αναγνωρίζουν ως προδότες και, αν και τους πληρώνουν, τους περιφρονούν και, με τον ίδιο τρόπο, τους μεταχειρίζονται· είναι με αυτόν που προσπαθεί η βορειοαμερικανική αυτοκρατορία να κάνει διάλογο με την Κούβα. Είναι ίσως αυτή μια πρόταση κατανόησης ή μόνο μια απόπειρα να κατευνάσει την παρουσία της Κούβας σ' αυτά τα ζητήματα, διατεθειμένη καθώς έρχεται να καταγγείλει αυτό που άλλοι αποσιωπούν και να υπερασπιστεί τους πιο δίκαιους και έντιμους σκοπούς, όπως, για παράδειγμα, αυτόν της Βενεζουέλας.

Ο Φέλιξ Ροντρίγκες (αριστερά)
με τον αιχμάλωτο Τσε στη Βολιβία
Μπορεί κάποιος να λησμονήσει το παρελθόν και παρόν όποιου δεν σταματά να καυχιέται που έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του για να αιχμαλωτίσουν και μετά να δολοφονήσουν τον Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία, ίσως αυτοί που τους προσκάλεσαν και οργάνωσαν το προαναφερθέν συμπόσιο να μην ήξεραν ότι ο συγγραφέας του "Στρατιώτη στη Σκιά" [2] ήταν και είναι ένας υποτακτικός δούλος των δυνάμεων των γιάνκιδων. Επομένως μένει να αναρωτηθεί κανείς τι σκοπό μπορεί να έχει αυτό, εκτός από το να μποϊκοτάρει μια Σύνοδο που έχει σαν στόχο να ενώσει τις προθέσεις όλων των λαών μας προς όφελος της ειρήνης, του διαλόγου και της προόδου.

Τόλμησε ο Φέλιξ Ροντρίγκες να παρουσιαστεί στη γη του Ομάρ Τορίχος [3], ντυμένος με προβιά αρνιού που του παρείχε ο αφέντης του, αλλά γυμνός σαν λύκος που είναι, στις σκίες ή στο άπλετο φως της ημέρας, πρέπει να επιστρέψει δίχως τιμές. Αλλά αυτό που είναι γεγονός, είναι ότι η Κούβα ξέρει να αμυνθεί και θα αφήσει ξεκάθαρη την παραδειγματική θέση της έτσι ώστε αυτό το είδος τεχνασμάτων να μην ξαναεμφανιστούν, ούτε τώρα, ούτε ποτέ.

Επαναστατικά,
Παιδιά του Τσε


Πηγή: Cubadebate.cu

Σημειώσεις:
[1] Ο Félix Rodríguez Mendigutia, 73 ετών σήμερα, είναι κουβανός που μένει μόνιμα στις ΗΠΑ και υπήρξε μέλος της CIA και των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ. Στο "βιογραφικό" του ξεχωρίζει η συμμετοχή του στην αιχμαλώτιση και εκτέλεση του Τσε Γκεβάρα, τον Οκτώβρη του 1967 στη Βολιβία.
[2] Shadow Warrior (1989): Αυτοβιογραφικό βιβλίο του Félix Rodriguez, όπου περιγράφει τη δράση του στο αντικαστρικό κίνημα, τη συμμετοχή του στην εισβολή του Κόλπου των Χοίρων, καθώς επίσης και σε Βολιβία, Βιετνάμ και Νικαράγουα.
[3] Omar Torrijos Herrera (1929-1981): Στρατιωτικός και αργότερα πρόεδρος του Παναμά. Ακολούθησε εθνικά κυρίαρχη εξωτερική πολιτική, φιλική προς την Κούβα. Διαπραγματεύτηκε και πέτυχε την επιστροφή της διώρυγας του Παναμά με τον αμερικανό πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ. Σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα κάτω από ύποπτες συνθήκες.

Τετάρτη 15 Απριλίου 2015

Αντίο στο μεγάλο Γκαλεάνο (αποσπάσματα έργων του)

O Eduardo Germán María Hughes Galeano γεννήθηκε την 3η Σεπτέμβρη του 1940 στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης από μικροαστική οικογένεια ουαλικής και ιταλικής καταγωγής. Επειδή το ουαλικό επώνυμο του πατέρα του είναι δυσπρόφερτο στα ισπανικά, επέλεξε να χρησιμοποιεί περισσότερο αυτό της μητέρας του. 

Θα χρειαστεί να κάνει διάφορα ταπεινά επαγγέλματα (βλ. και προηγούμενη ανάρτηση), πριν ασχοληθεί επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία και σε ηλικία 21 μόλις ετών γίνει διευθυντής της ημερήσιας εφημερίδας Época και αρχισυντάκτης της εβδομαδιαίας επιθεώρησης Marcha. Με το μεγάλο αρχείο που συγκεντρώνει, σε ηλικία 30 περίπου ετών γράφει το εμβληματικό "Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής", που πρωτοεκδόθηκε το 1971. 

Μια δύσκολη δεκαετία έχει ξεκινήσει για τη Λατινική Αμερική. Ο Τσε έχει ηττηθεί στη Βολιβία, ο Αλιέντε αντιμετωπίζει τεράστια αντίδραση στη Χιλή, τα περισσότερα αντάρτικα που ξεσπάσανε την προηγούμενη δεκαετία έχουν σβήσει ή ατονίσει και αρχίζουν να τοποθετούνται ξενοκίνητες χούντες στις περισσότερες χώρες. Η υποήπειρος μαστίζεται από φτώχια και ανισότητα, σε καλύτερη θέση μόνο από την Αφρική.

Οι "Ανοιχτές Φλέβες" δεν είναι ιστορικό βιβλίο. Ο ίδιος ο συγγραφέας του άλλωστε έχει ομολογήσει πολλάκις ότι δεν είναι ιστορικός. Παρόλα αυτά, δεν μπορούμε να το κατατάξουμε εύκολα ούτε στη δημοσιογραφία ή την πολιτική κριτική. Αργότερα θα πει ότι είχε την πρόθεση να γράψει ένα βιβλίο πολιτικής οικονομίας, αλλά δεν είχε τις απαραίτητες γνώσεις. Σε κάθε περίπτωση, το βιβλίο πετυχαίνει το στόχο του, να βγάλει δηλαδή τη Λατινική Αμερική από τη λησμονιά και την αφάνεια και να διαβάσει ο κόσμος μια διαφορετική ιστορία, ή καλύτερα "ιστοριογραφία". 

Γιατί πραγματικά ο Γκαλεάνο συγγενεύει φιλολογικά περισσότερο με τους ιστοριογράφους (cronistas) της εποχής της ανακάλυψης/κατάκτησης της Αμερικής παρά με τους επιστήμονες ιστορικούς. Είναι μαθητής του Ηροδότου μάλλον παρά του Θουκυδίδη. Στα έργα του βρίσκουν θέση η επίσημη και η ανεπίσημη ιστορία, ο μύθος, η λογοτεχνία και η πολιτική σκέψη, και συνδυάζονται με τρόπο συναρπαστικό για τον αναγνώστη.

Στο επόμενο σημαντικό έργο του, το τρίτομο "Μνήμη της Φωτιάς" (1982-1986), λανσάρει την τεχνική με τις σύντομες αυτοτελείς ιστοριούλες που θα την συναντήσουμε και στα περισσότερα επόμενα βιβλία. Στη "Μνήμη" περιγράφονται διάφορα περιστατικά της διαδρομής της Λατινικής Αμερικής, από την ανακάλυψη του Κολόμβου (και λίγο πιο πριν για την ακρίβεια) μέχρι τη δεκαετία του 1980. Στο "Ένας Κόσμος Ανάποδα" (1998), εστιάζει σε διάφορα γνωστά (ή λιγότερο γνωστά) ιστορικά γεγονότα και φαινόμενα, ιδωμένα από την οπτική των "από κάτω". Στους "Καθρέφτες: Μια σχεδόν παγκόσμια ιστορία" (2008) επαναλαμβάνει το ίδιο εγχείρημα όπως στη "Μνήμη της Φωτιάς", με καμβά αυτή τη φορά όλο τον κόσμο από τις απαρχές του έως της μέρες μας. Τέλος, στο "Οι Μέρες Αφηγούνται" (πρωτότυπος τίτλος Los Hijos de los días, 2011), μας αφηγείται τι έγινε σε καθεμία από τις 366 ημερομηνίες κάποιου επιλεγμένου έτους (διαφορετικού κάθε φορά).

Αξιομνημόνευτη θέση στο έργο του έχει το βιβλίο "Τα Χίλια Πρόσωπα του Ποδοσφαίρου" (1995) [El fútbol a sol y sombra, δηλ. το ποδόσφαιρο στον ήλιο και τη σκιά, κατά λέξη], όπου εκφράζει τη μεγάλη του αγάπη για τη στρογγυλή θέα και "συμφιλιώνει" την ιδεολογία της αριστεράς με το λαοφιλές σπορ.

Πολλά ακόμα θα μπορούσαμε να πούμε για τον Γκαλεάνο. Αντί επιλόγου, ταιριάζει γάντι κάτι που είπε ο ίδιος όταν έμαθε για το θάνατο του Τσάβες: "Έμαθα ότι [ο Τσάβες] πέθανε. Δεν το πίστεψα".

Σαν ύστατο φόρο τιμής στο σπουδαίο συγγραφέα, παραθέτουμε παλιότερες αναρτήσεις με  αποσπάσματα του έργου του.

25 Νοεμβρίου: Ημέρα κατά της Οικιακής Βίας [Οι μέρες αφηγούνται]
Εντουάντο Γκαλεάνο: Συγγραφέας από επάγγελμα, ποδοσφαιριστής από κλήση, "ανθρωπάκος" από επιλογή [ανέκδοτο]
Η παγκόσμια αράχνη [Καθρέφτες]
10 χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ [Bocas del tiempo]
Το πέρασμα του χρόνου [Bocas del tiempo]
Ημέρα της Γυναίκας, του Εντουάρντο Γκαλεάνο [Οι μέρες αφηγούνται]
"Τα απαγορευμένα πουλιά" του Εντουάντο Γκαλέανο [Días y noches de amor y de guerra]
Η εγγονή (Σολεδάδ Μπαρέτ) [Οι μέρες αφηγούνται]
Η δαιμονοποίηση του Τσάβες [ανέκδοτο]
"Ήμουν δώδεκα χρόνων όταν έγινε η επίθεση στη Μονκάδα", του Εντουάρντο Γκαλεάνο [περιοδικό Casa de las Americas]
11 Νοέμβρη 1887 – Σικάγο [Μνήμη της Φωτιάς, Τόμος 2: Τα πρόσωπα και οι μάσκες]
Τα παιδιά των ημερών [Οι μέρες αφηγούνται]
O Εντουάντο Γκαλεάνο στην Κούβα: «Επιστρέφω χωρίς να έχω φύγει» [συνεντεύξεις - αποσπάσματα Los Hijos de los Días]

Για τον Μανόλο [δημοσιογραφικό άρθρο]
Guernica (26/4/1937) [Καθρέφτες]
Democracia Corinthiana [Τα χίλια πρόσωπα του ποδοσφαίρου]

Δευτέρα 13 Απριλίου 2015

Πέθανε ο ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο

Πέθανε σήμερα Δευτέρα στο Μοντεβιδέο ο ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο,  όπως επιβέβαιωσε ο εκδότης του. Την προηγούμενη Παρασκευή ο 74χρονος Γκαλεάνο είχε εισαχθεί επειγόντως στο νοσοκομείο εξαιτίας καρκίνου του πνεύμονα. 

Το εμβληματικό έργο του "Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής", από τη πρώτη έκδοσή του το 1971, έχει γίνει κλασικό στην πολιτική λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής. Το έργο του, στο οποίο ξεχωρίζει επίσης η "Μνήμη της Φωτιάς" (1986), έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.

Πριν εξελιχθεί σε διακεκριμένο διανοούμενο της λατινοαμερικάνικης αριστεράς, ο Γκαλεάνο εργάστηκε ως εργάτης εργοστασίου, σκιτσογράφος, ζωγράφος, αγγελιοφόρος, μηχανογράφος και ταμίας σε τράπεζα, μεταξύ άλλων επαγγελμάτων.

Οι "Ανοιχτές φλέβες της Λατινικής Αμερικής" πρωτοδημοσιεύτηκε όταν ο συγγραφέας ήταν 31 ετών και, όπως αναγνώρισε αργότερα ο ίδιος, εκείνη την εποχή δεν είχε ακόμα την απαραίτητη παιδεία για να ολοκληρώσει το έργο: "[Οι Ανοιχτές Φλέβες] είχαν την πρόθεση να είναι ένα έργο πολιτικής οικονομίας, μόνο που εγώ δεν είχα την απαραίτητη παιδεία", είπε. "Δε μετανιώνω που το έγραψα, αλλά είναι ένα στάδιο που, για μένα, έχει ξεπεραστεί", πρόσθεσε.
Το 2009, κατά τη διάρκεια της 5ης Συνόδου των Αμερικών, ο τότε πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες δώρισε ένα αντίτυπο του βιβλίου του Γκαλεάνο -απαγορευμένου από τη λογοκρισία των δικτατοριών σε Ουρουγουάη, Αργεντινή και Χιλή- στον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπάρακ Ομπάμα. Με αυτή τη συγκυρία, το βιβλίο εκτοξεύτηκε από τη θέση 60.280 της λίστας των πιο ευπώλητων του Amazon στη δέκατη θέση μέσα σε μια μόνο ημέρα!

Ο Γκαλεάνο ρωτήθηκε κατόπιν γι' αυτό το επεισόδιο. Απάντησε: "Ούτε ο  Ομπάμα ούτε ο Τσάβες θα καταλάβαιναν το κείμενο [...] Ο Τσάβες το έδωσε στον Ομπάμα με την καλύτερη πρόθεση στον κόσμο, αλλά έκανε δώρο στον Ομπάμα ένα βιβλίο σε μια γλώσσα που αυτός δεν γνωρίζει. Επομένως, ήταν μια χειρονομία γενναιόδωρη, αλλά λίγο σκληρή".

Πηγή: El País

Σημ: Η πιο πρόσφατη έκδοση του βιβλίου "Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής" στα ελληνικά είναι από τις εκδόσεις Κουκκίδα (2008).

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015